Het opzetten van een buitenlandse productielocatie om daar te profiteren van de betere marge op lokale tomaten is het meest kansrijk in Duitsland, Engeland, Frankrijk, Oostenrijk, Zwitserland en Noorwegen. Dat blijkt uit onderzoek door het LEI.
Uit het LEI-rapport ‘Local-for-local productie kastomaten’ komt naar voren dat de productiekosten in andere Europese landen ten noorden van de Alpen meest hoger zijn dan bij ons. Alleen in België en Polen zijn de kosten per kilo circa 5 tot 10% lager.
Maar in een aantal landen waar de productiekosten hoger liggen, heeft de consument ook een duidelijk hogere prijs over voor product uit eigen land. Dat geldt met name voor landen die veel groente importeren en daarnaast een flinke groep koopkrachtige consumenten herbergen. Naast de bovengenoemde landen, zijn om die reden ook de overige Scandinavische landen, Rusland en Ierland kansrijk als landen waar het ter plekke telen van lokale tomaten rendabel is.
Jaren investeren
Het kost tijd en moeite om die meeropbrengsten uit local for local ook daadwerkelijk uit de markt te halen, waarschuwt onderzoeker Nico van der Velden. “Het realiseren van het bedrijf kost al een flink aantal jaren. Dan nog eens een eigen afzetkanaal regelen, de juiste tomatentypes kiezen voor je nieuwe lokale markt, de juiste verpakking, je logistiek et cetera, dat kan nog eens een paar jaar kosten.”
Andere kanalen
Daarbij moet men rekening houden dat lokaal product binnen bijvoorbeeld Duitsland langs andere inkopers en andere logistieke kanalen gaat dan het product dat van Nederland naar bijvoorbeeld Duitsland wordt geëxporteerd. Bovendien zijn met name de discounters vaak wel in de markt voor de Nederlandse tomaat, maar niet voor ook nog een lokaal product daarnaast.
Meer in G&F editie 18
Lees meer over het rapport in Groenten & Fruit editie 18, ook digitaal te bekijken (kijk rechtsonderaan in het groene blok onder ‘digitaal magazine’)
