Wat een vreemde wereld is het waarin we terecht zijn gekomen. Wie had dit kunnen bedenken; uit de crisis van de corona zo in een wrede oorlog.
Vreselijk voor alle mensen in Oekraïne en alle mensen die op de vlucht zijn gegaan. Dan denken wij dat we problemen hebben met een hoge energierekening, maar je zou maar huis en haard achter moeten laten om je vege lijf te redden. De hele week worden we al gebeld of we slaapplaatsen hebben, dus ook wij kijken of we mensen kunnen onderbrengen in de huisvesting die we hebben voor onze internationale werknemers.
Ineens wordt veel serieuzer nagedacht over onze afhankelijkheid van verre buitenlanden met bedenkelijke regimes
Prijzen schieten omhoog
Ik zie veel politici in het nieuws die ik nu heel anders hoor praten dan een jaar geleden. Er moet ineens veel meer geld komen voor defensie, wat heel lang heel anders is geweest. Ook wordt ineens veel serieuzer nagedacht over onze afhankelijkheid van verre buitenlanden met bedenkelijke regimes. Want alle prijzen schieten omhoog. Niet alleen die van energie maar ook de prijzen op markten die relevant zijn voor de Europese en wereldwijde voedselvoorziening.
Schaarste aan meststoffen
Veel teelten zijn afhankelijk van energie, maar ook van meststoffen en ook daaraan is schaarste. En kunnen we zo meteen alles doorberekenen, het is tenslotte geen benzine of dieselolie: die energieproducenten lijken te kunnen vragen wat ze willen. Dat is ons als telers vaak veel minder goed gelukt, maar het zal wel moeten anders is er zo niets meer te verbouwen.
Nogmaals, gelukkig dat dit voor ons nu het ergste is waar we ons zorgen over maken. Laten we hopen voor alle slachtoffers dat dit snel voorbij is en dat we weer kunnen opbouwen. En laten we hopen dat alle wereldleiders hun boerenverstand gebruiken. Wij zullen, zolang ons de ondernemersruimte is gegund, ons best blijven doen om alle monden te vullen.