Kinderlijk geknutsel door gemeenten

De invulling van het Nederlandse landschap wordt steeds meer een samenraapsel van geknutsel door gemeenten. Mooi bedacht natuurlijk, om gemeenten meer zeggenschap en taken te geven, maar in de praktijk snappen veel lokale bestuurders er geen snars van.

Decentralisatie van overheidstaken heeft gemeentebestuurders flink meer bevoegdheden, taken en verantwoordelijkheden gegeven. Zoals de vele zorgtaken (jeugdzorg, ouderenzorg), de woonopgave, energieopgave, omgevingswet, spreidingswet en infrastructuur. Zaken die ze lokaal best kunnen uitvoeren, maar het grote geheel wordt niet meer gezien. Met als resultaat postzegels die volgestampt zijn met windmolens na een succesvolle lokale lobby door projectontwikkelaars.

Of je woont ineens in ‘Dozendaal’ in plaats van Roosendaal. Omdat het college liever het hele buitengebied vol plempte met enorme doorschuifhallen voor goedkope buitenlandse zooi. Niks lokaals aan natuurlijk, maar financieel gezien wel interessant.

Je woont ineens in ‘Dozendaal’ in plaats van Roosendaal

Momenteel is bij ons in West-Brabant de visie ‘Stedelijke Regio Breda Tilburg’ heilig verklaard. Daarvoor is achter een bureau de regio opnieuw ingetekend. Met ingekleurde corridors voor landbouw en logistiek. En her en der een beetje groen tussen het stedelijk geweld. Nu moeten lokale bestuurders ineens op stel en sprong aan de slag met héél veel woningen in een héél korte tijd. Want dat ‘moet’ van demissionair minister van Volkshuisvesting Hugo de Jonge.

Laat het buitengebied met rust

En diezelfde minister verkondigde vorige week doodleuk weer dat we het buitengebied moeten sparen door zuinig om te gaan met de schaarse ruimte. Dit keer vanuit het perspectief van zonnevelden op landbouwgrond. Ongekend wat een kinderlijk geknutsel en een staaltje van hokjes denken en hoe al die lokale bestuurders hun oren laten hangen naar zo’n marionet.

Hopelijk brengen de aankomende verkiezingen weer wat gezond verstand en vooral weer overzicht in deze puinhoop. Laat het buitengebied met rust en geef de primaire voedselvoorziening en eigen inwoners een groter belang dan die doorschuifhandel, asielopvang en subsidiegedreven energieprojecten. Hopelijk maakt de ‘nieuwe’ overheid in het vervolg weer keuzes waar we ook op lange termijn nog blij mee zijn.