Langzaam loopt het glasseizoen ten einde en wordt de plek van de Nederlandse glasgroente niet alleen overgenomen door vollegrondsgroente als prei en spruiten, maar ook door Spaanse glasgroenten.
Op de maandag van week 48 maakte ik een rondgang door producten, die nog van het einde van vorige week waren. Tomaten konden deze periode wel hebben. Trostomaten zag ik van de reguliere teelt maar ook van de herfstteelt. De laatste waren grof en prachtig van kwaliteit. Tomaten van de gewone teelt waren doorgaans fijner en de trosstelen wat minder mooi en vers als die van de herfstteelt.
Van paprika’s zag ik gele en rode partijen. De gele partijen oogden nog goed en voldoende. Bij de rode variant had de herfstkleur zijn intrede gedaan. Dat betekent een minder dieprode kleur en lichtgekleurde plekken op de vrucht. Doordat partijen een paar dagen oud waren, werd er enig rot zichtbaar in de vorm van een incidentele rotte vrucht en een enkele vrucht met steelrot. Voor deze gevoelige partijen heeft de houdbaarheid wel een minimum bereikt. Andere partijen, waarin dit niet voorkwam, kunnen ongetwijfeld langer mee. Een partij mix van Spaanse origine was van goede en heldere kwaliteit.
In een pakstation werden volop spruiten gedraaid voor de kleinpak. Hoewel de koppen een lichte grauwheid vertoonden, waren de spruiten verder van goede kwaliteit.
Prei zag ik ook en de geïnspecteerde partijen waren aan de grove kant. Opvallend waren de snijvlakken van het blad die enigszins bruin verkleurd waren. Nog niet onvoldoende maar geen optimale versheid meer.
Een enorme partij Spaanse komkommers in de folie moest worden uitgezocht door puntrot en ingevallen nekken. Tot slot stonden er nog enkele partijen met kleinverpakte witlof. Deze waren van voldoende kwaliteit en bevatten drie à vier kroppen per verpakking van 500 gram.
