De vorige keer schreef ik in de kop: ‘Kom maar op met die Nederlandse paprika’s’. Inmiddels is het zover en zag ik bij enkele bedrijven in het westen van het land al grote partijen staan.
Sommige partijen waren van voortreffelijke kwaliteit, andere waren wat minder door een enkele smetsteel en een afgebroken staartje. De laatste zag ik met name in de oranje variant. Wanneer die niet was afgewreven, was het staartje meestal gebroken. Krimpscheurtjes kwam ik nauwelijks tegen. Dat is andere jaren in deze periode weleens anders geweest. Ik zag nog wel enkele partijen uit Israël en deze waren zeker niet minder van kwaliteit dan vier weken geleden. Opvallend was wel dat de dozen geheel gevuld waren, in tegenstelling tot die met Nederlandse paprika’s.
