Kassen kwamen niet, batterijen wel?

Het Rundedal werd twintig jaar geleden gereed gemaakt voor de komst van grote glastuinbouwbedrijven. Naast het bestaande kassengebied in Klazienaveen kwamen mooie grote vierkante kavels te koop, met de landschappelijke inpassing al helemaal op orde. Er kwam één groot rozenbedrijf naartoe. De rest bleef leeg. Het rozenbedrijf ging failliet en de lege kas stortte in toen er een paar jaar later te veel sneeuw op viel.

Inmiddels is zonnepark Pitrus er verrezen. Maar het Rundedal heeft nog heel veel ruimte over voor nog veel meer bedrijvigheid onder de noemer duurzame energie. Er zou bijvoorbeeld een batterijfabriek moeten kunnen komen. De Noordelijke Ontwikkelmaatschappij en lokale en regionale overheden zijn daar druk mee. Europa wil immers graag meer duurzame hardware op het eigen continent maken in plaats van het allemaal uit Azië te importeren.

Eemshaven met restwarmte en CO₂

Ook een ander gebied waar ooit glastuinbouw kansrijk werd geacht is in de race voor dergelijke fabrieken, die batterijen voor bijvoorbeeld elektrische auto’s maken. De ‘lege’ Oostpolder kon honderden hectare kassen herbergen, riep men een kwart eeuw geleden nog optimistisch, met restwarmte en CO₂ uit de Eemshaven. Leeg zetten we maar even tussen aanhalingstekens, want het was en is natuurlijk gewoon prima landbouwgrond, die ook probleemloos als zodanig gebruikt wordt.

Internationale verleidingstactieken

‘In de race’ kunnen we ook beter tussen aanhalingstekens zetten, want de Chinezen en Taiwanezen die zoeken naar Europese vestigingsplekken voor hun batterijproductie, hebben tot nu toe voor andere landen gekozen. Niet in de laatste plaats omdat ze meer onder de indruk zijn van een zakendiner in Parijs bij president Macron dan een lunch op Economische Zaken in Den Haag bij minister Micky Adriaansens, zo stelt hoogleraar batterijtechniek Moniek Tromp van Rijksuniversiteit Groningen vandaag in Trouw.

Ondanks al het geleur kwamen de glastuinders hier geen kassen bouwen, maar wel bijna net zo noordelijk, maar veel verder van de Duitse grens vandaan in de Noord-Hollandse Wieringermeerpolder. Daar op Agriport A7 wisten ze ook de techreuzen te verleiden om er grote datacenters te komen bouwen. Misschien moeten ze eens wat advies gaan inwinnen over internationale verleidingstactieken.