Jubileum Londense groothandelsmarkt

Dit jaar viert New Spitalfield market, de grootste groothandelsmarkt in Londen, haar 20-jarig bestaan op de huidige locatie. Onlangs bezocht de landelijke gewascommissie komkommer van LTO Groeiservice deze door de City of London gefaciliteerde groothandelsmarkt met ongeveer 100 aangesloten handelaren.

Ondanks dat de Nederlanders ’s morgens redelijk vroeg de hal binnenwandelden op het terrein in Leyton in Oost-London, is een groot deel van de handel al gedaan, en was er al aardig wat product naar de gereedstaande vrachtwagens van de kopers verhuisd met een van de vele heftrucks die er rondrijden. Dit zijn nog dieselheftrucks, al zijn de uitlaatgassen niet ideaal voor de groenten in de hal.
Een van de handelaren is Chris Hutchinson, wiens vrouw in de organisatie van New Spitalfield zit. Hij klaagde over de geringe marges op zijn komkommers en andere producten. Hoewel hij zich richt op kwaliteitsproducten, wordt de prijs toch flink onder druk gezet door bijvoorbeeld de vele Turkse en andere buitenlandse markthandelaren die slechts lage winstmarges vragen. Navraag leert bijvoorbeeld dat een voor 4,50 pond geïmporteerde doos 40ers in week 11 voor 4,80 euro werd verkocht. Kopers vergelijken prijzen van aanbieders op de groothandelsmarkt. Daarbij missen ze een referentie. Hutchinson: “Vroeger kwam de handel hier vaak pas echt op gang nadat de Nederlandse veilingklok-cijfers bekend waren.”

Merk
Halverwege week 11 bood hij komkommers aan voor omgerekend 3,60 pond per doos 35-ers. Hoewel prijs de belangrijkste aankoopfactor is, probeert Hutchinson klanten aan zich te binden met snelle service en kwaliteit. Hij is dan ook groot voorstander van producten die onder herkenbare merknamen verkocht worden, en niet in een algemene klasse-I doos zitten. Kopers vragen bij hem bijvoorbeeld specifiek naar het merk Sebsation komkommers, omdat ze weten dat dit voor betrouwbare kwaliteit staat. “En als dat een keer niet het geval zou zijn, dan kun je ze beter in een andere neutrale doos stoppen, en aangeven dat het merkproduct er even niet is. Anders zeggen ze een volgende keer: we willen komkommers, maar géén Sensation.”
Tijdens het bezoek was het nog redelijk rustig met zijn komkommerhandel. “Maar als het mooier weer begint te worden, dan gaan de mensen buiten op de terrassen bij de pubs weer buiten eten, en neemt de vraag naar salade-groenten weer toe.” In de overgangsperiode naar Noord-Europese productie werden nog veel Spaanse komkommers verkocht. “Ik verkoop nu 5.000 dozen per week. In de zomer wordt dat 6.000 tot 7.000 dozen. Dan is het aandeel Nederlandse komkommers 65 tot 75 procent.”

Kwaliteit
Rondstruinend op de groothandelsmarkt namen de Nederlandse telers grote kwaliteitsverschillen waar tussen de diverse partijen komkommers die aangeboden worden. Lelijke Spaanse komkommers met uitgesproken nekken, maar ook mooie strakke en donkergroene Spaanse vruchten naast te bleke Engelse komkommers.
Sommige handelaren richten zich duidelijk op kwaliteitsproducten, bij anderen waren goedkopere lagere klasses verkrijgbaar, zoals bij een handelaar waar onder andere zwaar beschimmelde Canarische trostomaatjes in zijn handelsplek in de markthal lagen.

Afval
In het hoogseizoen, van maart tot juni, komen 2.500 tot 3.000 kopers hun inkopen doen op de groothandelsmarkt, die 6 dagen per week open is. In december, met uitzondering van kerst, is er de minste handelsactiviteit. Om 20.00 uur begint het gereed zetten van de groenten, fruit en bloemen. Middernacht start de handel. Tussen 3.00 uur en 5.00 uur wordt het grootste deel van de aankopen ingeladen in de vrachtwagens van de kopers.
Rond 10.00 uur is de markt echt afgelopen. Mede vanuit het gehanteerde ‘health & safety’-beleid, worden de paden daarna goed schoon geveegd. Het opruimen vormt een van de grootste kostenposten op New Spitalfields. Jaarlijks kost het opruimen van in totaal 12.000 ton afval 1,5 miljoen pond.

Voorkeur voor Engelse groenten
De voorkeur voor eigen Brits product bleek later ook nog eens duidelijk tijdens een bezoek aan het Londense hoofdkantoor van supermarktketen Marks & Spencer. “In het Britse teeltseizoen seizoen willen we 100 procent Brits product. Dat is voor ons erg belangrijk.”
De afname bij M&S is stabiel, dus hebben ze voldoende aan de lange termijn afspraken met huidige leveranciers.
Hooguit wordt voor exclusievere bijzondere groente-varianten naar import gekeken. Voor de komkommertelers bood dat echter weinig hoop. “Komkommer is een commodity. Alleen als er een innovatieve variant is, waar me met een verhaal erachter een meerprijs kunnen creëren, hebben we belangstelling voor eventuele import.”
Dat gaat verder dan een beetje strakkere betere kleur of gegarandeerde kwaliteit. “Gele komkommers, komkommers met meer een meloensmaak, we hebben al van alles gezien. Maar nog niets waarbij we een echte ‘wouw’-ervaring hadden.”
Een komkommer met een heel hoog drogestofgehalte zou zeker de interesse hebben van Marks & Spencers. Achteraf gaf een vertegenwoordiger van zaadfirma Rijk Zwaan aan dat er wel al het nodige in die richting is geprobeerd, maar tegenover de lagere productie van die types stond tot nu toe geen bereidheid om er telers meer voor te betalen.

Bron: Groenten & Fruit actueel – Auteur: Peter Visser