Hybride trekker van H2Trac rijdt, versie op waterstof volgt

Het jonge bedrijf H2Trac in Arnhem (Gld.) werkt aan een nieuwe systeemtrekker die op veel punten afwijkt van een traditionele trekker. Om er alvast een paar te noemen: hydraulische spoorbreedteverstelling, dieselelektrische aandrijving en vierwielbesturing. Een eerste model is bijna praktijkrijp en wordt getest op een leeg bouwkavel op industriepark Kleefse Waard, waar H2Trac kantoor houdt en een werkplaats heeft.

Mtt Tractors

H2Trac bestaat sinds 2020, toen maakte het bedrijf met een nieuwe investeerder een doorstart vanuit het failliet verklaarde Mtt Tractors.

De basis van de trekker is gevormd met oog op rijpadenteelt. Dat is waarom de trekker voorzien is van hydraulische spoorbreedteverstelling (2,25 tot 3,20 meter). Maar langzaam verbreedt Paul van Ham, die de drijvende kracht is achter het concept, z’n focus: “Ook vanuit de groen-, grond- en infrasector krijgen we vraag naar een emissievrije trekker voor aanbestedingen”, zegt hij. Er wordt daarom ook getest met een grondkipper, en gepraat over volledig elektrisch met accu’s.

Maar zover is het nog niet. De eerste trekker, een hybride, wordt momenteel getest. En de onderdelen voor een tweede trekker zijn besteld. Die tweede trekker is namelijk verkocht, aan Stadsboerderij Almere (Fl.). Die trekker wordt op nadrukkelijke wens van de koper gebouwd met een waterstofbrandstofcel.

_{Tekst gaat door onder de foto}

Opmerkelijk is dat de assen langs elkaar inschuiven; het rechter asdeel schuift hier vóór het linker asdeel. – Foto: Bob Karsten

Accu en generator

De trekker rijdt op een rulle zandbaan heen en weer met een vastetandcultivator om metingen te doen. EOX staat voor ‘elektrische os’, en deze dieselelektrische systeemtrekker moet zich meten met een 175 pk sterke trekker. Het is een gekke gewaarwording: als de cultivator tot de balk diep in de losse zandgrond zakt, reageert de dieselmotor niet. Die blijft een paar tellen stationair draaien, tot het laadniveau van de accu te ver daalt. Dan pas verhoogt de motor z’n toerental automatisch om een generator aan te drijven en de accu bij te laden. Als de trekker moet werken, klinkt een luid, monotoon ‘gezoem’ van de elektromotoren.

De accu ligt grofweg tussen de vooras en cabine ín het frame en heeft een capaciteit van 40 kWh. Hiermee zou het mogelijk zijn een klein uur te rijden (met maximaal 40 kW afname) zónder dat de dieselmotor aanstaat. Als de EOX puur elektrisch rijdt, is die overigens niet zo stil als een elektrische auto of heftruck; de hydrauliekpomp die nodig is voor onder andere de besturing hoor je namelijk nog werken.

Wielmotoren

De vier wielen zijn elk voorzien van 22kW sterke wielmotoren, dat betekent dat er een kleine 120 pk aan trekkracht beschikbaar is. Volgens Van Ham kent de elektrische aandrijflijn een verlies van zo’n 10%. Als het nodig is, kunnen de elektromotoren kortstondig ook 250 pk leveren. “Eigenlijk is het zo: een elektromotor is oneindig sterk, totdat -ie doorbrandt, wat we natuurlijk voorkomen. We spreken zelf over een 100% boost”, legt Van Ham uit.

Aan de rechterzijde van de trekker is een grote radiator geplaatst om alle elektrische componenten en de generator, die onder de cabine ligt, te koelen. Een FPT-viercilinder ligt achterstevoren tussen achteras en cabine. Dat wil zeggen: de distributiezijde zit aan de voorkant. De koelventilator ligt daarom horizontaal achter de cabine.

_{Tekst gaat door onder de foto}

De vier wielen hebben een stuuruitslag van 45 graden, en daarmee kan de trekker een pirouette draaien. – Foto: Bob Karsten

Pirouette draaien

Ook bijzonder is dat de trekker met uitgeschoven assen (3,20 meter) een stuurhoek heeft van 45 graden. Nog bijzonderder: de trekker kan een pirouette draaien. Hierbij sturen de voor- en achterwielen naar elkaar toe, en dan draait de trekker om z’n as. Dit vraagt nog enig finetunen, want tijdens de test ontstaan er grondbulten, omdat de wielaandrijving hierbij nog niet optimaal is.

De bediening verloopt via een rijhendel die, net als de cabine zelf, afkomstig is van een Claas-hakselaar. De rijsnelheid bedien je door de rijhendel te bewegen – net als een hydrostaat. Hierbij zijn er nu drie virtuele rijbereiken om gepast te kunnen doseren. Zo is een lage groep (0-2 km/u) bedoeld om een werktuig aan te koppelen. De EOX175 rijdt maximaal 40 km/u, en is trouwens niet voorzien van vooras- of cabinevering.

Hef bedienen met de smartphone

Vanuit de cabine is er veel zicht op werktuigen – je kijkt immers tússen de wielen en het basisframe door. De heflatten zelf schuilen achter de koelradiator van de motor (achter) en het motorkapje (voor). Maar: je kunt de hef ook bedienen met een smartphone. Bijzonder is trouwens dat de cabine voor onderhoud (aan de hydrauliekpomp) achterover kantelt. Net als dat een klassieke Schlüter dat kan, maar dan met lineaire elektromotoren.

_{Tekst gaat door onder de foto}

Het motorblok ligt in het basisframe tussen de cabine en achteras. Vanwege de grote bodemvrijheid (70 cm) heeft H2Trac de hefinrichtingen zelf moeten ontwerpen. Die moeten daardoor immers een grotere hefweg afleggen dan normaal. De aftakas wordt elektrisch aangedreven. – Foto: Bob Karsten

Zes motoren

H2Trac heeft zowel de fronthef als de achterbrug ook zelf moeten ontwikkelen. Vanwege de grotere bodemvrijheid dan normaal (zo’n 70 cm), moeten de heflatten namelijk een grotere hefweg afleggen. Bijzonder is dat de aftakas ook elektrisch – en dus traploos – wordt aangedreven, en je kunt in theorie één aftakas kopen en die van achter naar voor en vice versa verplaatsen. Nu monteert H2Trac een 60 kW sterke stomp, maar naar wens is dit een 80 of 100 kW elektromotor (grofweg 80 tot 135 pk). In totaal zou de trekker dan, als deze ook een frontaftakas heeft, voorzien zijn van zes elektromotoren.

De vraagprijs voor deze hybride trekker is € 280.000, en voor wie ’m wil hebben met een brandstofcel moet rekenen op een offerte van ongeveer € 420.000. Dit voorjaar wil H2Trac de EOX in de praktijk gaan testen, en dan zal ook blijken of deze ultieme rijpadentrekker z’n meerprijs waard is.

_{Tekst gaat door onder de foto}

Er is veel zicht op werktuigen in de hef en fronthef, omdat je tussen de uitgeschoven wielen en het frame doorkijkt. De vanghaken zijn moeilijker te zien, maar je kunt de hef ook met de telefoon bedienen als je ernaast staat. – Foto: Bob Karsten