‘Hopen op ander middelenbeleid nieuwe minister’

Rutte II kende een links middelenbeleid. Hopelijk vindt de nieuwe minister een middenweg.

De tomatengalmijt is een heel klein beestje. Maar juist omdat ze zo klein zijn als stofjes kunnen ze zich ongemerkt razendsnel voortplanten. Je herkent ze eigenlijk pas goed (en dus vaak te laat) aan het ziektebeeld van de plant. En de natuurlijke vijand van de galmijt werkt in de tomatenteelt niet goed, om de prozaïsche reden dat deze roofmijt niet goed uit de voeten kan op de te ruig behaarde tomatenplant. Als het met natuurlijke vijanden niet gaat, is een correctiemiddel nodig. Maar die correctiemiddelen, die worden schaarser en schaarser.

Geïntegreerde gewasbescherming

Het openingsartikel in Groenten & Fruit nummer 22 over deze zeer lastig te bestrijden plaag is de pijnlijke illustratie horend bij de eerder dit jaar door LTO Glaskracht naar het kabinet gestuurde brandbrief: als de milde correctiemiddelen een voor een verdwijnen, waarmee we schadelijke insecten kunnen bestrijden zonder dat ook alle nuttige beestjes het loodje leggen, dan komt er van geïntegreerde gewasbescherming niets terecht. Terwijl dat toch de door iedereen gewenste toekomst van gewasbescherming is.

Linkse signatuur

Dat de staatssecretarissen Sharon Dijksma (milieu) en Martijn van Dam (landbouw) op die brief niet de door tuinders gevraagde actie ondernamen, kan zeker in verband worden gebracht met hun linkse signatuur. Kabinet Rutte II was het resultaat van een potje kwartetten. VVD en PvdA ruilden programmapunten uit. Jullie dit, dan wij dat. Zo kon ‘links’ aan de gang met een groen gewasbeschermingsbeleid.

‘Wereldkampioen vindt er wel wat op’

Maar aan de andere kant is daar ook de borstklopperij van de tuinbouw zelf. Door onophoudelijk te roepen dat de Nederlandse tuinders teelttechnisch wereldkampioen zijn, zet de sector de deur open naar de veronderstelling dat het met minder middelen ook moet kunnen. De wereldkampioenen vinden er wel wat op.

En doorgaans is dat ook zo. Maar hopelijk zal die nieuwe minister van Landbouw een net wat beter midden weten te vinden tussen het laten stikken van de tuinders zolang die oplossingen voor bijvoorbeeld de galmijt nog niet zijn gevonden en het strooien met vrijstellingen. Dat laatste gaat sowieso niet meer gebeuren na het zoveelste alarmonderzoek over uitstervende insecten.