Hollandse aardbeien?

Ik ‘moest’ fruit kopen, want dat is gezond.

Bij Albert Heijn mango’s en aardbeien in de aanbieding. Ik blijf een prijsbewust kind van mijn oma. Doosje Hollandse aardbeien; 2,69 euro, toch veel geld. Ze zien er zó mooi uit dat ik een beetje twijfel: zo mooi en relatief vroeg in het jaar, zijn ze meestal niet lekker denk ik te weten. Ik neem ze toch mee, want heb geen zin om mijn boodschappenactiviteit onnodig te verlengen.

Even later komt mijn lieve echtgenoot thuis. Verrassing: twee bakjes aardbeien en het volgende verhaal. Tussen de middag liep hij over de markt waar luidkeels werd aangeprezen; “Heerlijke Hóllandse aardbeien, twee bakjes 2 euro”. Lekker, dat verkoopt! Door werk geïndoctrineerd viel zijn oog op de verpakking en hij maakte een praatje met de verkoopster “Mevrouw, weet u waar Hoogstraten ligt?”. Waarop ze ontkennend antwoordde. Na uitleg paste ze haar mondelinge reclame-uiting, al dan niet noodzakelijk, aan: “héérlijke …. aardbeien, twee bakjes 2 euro”.

Bij ons thuis vervolgens de smaakproef. Verrassende uitkomst: die van AH waren veel smaakvoller dan die van de markt. Overigens ook langer houdbaar; AH een dag of twee langer dan de markt.

Toevallig kwam diezelfde dag een wijnimporteur langs, tevens lid van een kookclub en met kennis van smaak. Enthousiast zag hij de stapels aardbeien: “die zien er lekker uit”, wijzend naar de (niet zo lekkere) marktaardbeien. Door hun minder perfecte uiterlijk (lees ‘natuurlijke vorm’) en minder nette sortering (groot en klein door elkaar), zagen ze er lekkerder uit dan de op het oog ‘fabrieksaardbeien’ van AH.

Verwachting en werkelijkheid kwamen op bijna alle productkenmerken dus helaas niet overeen. Verwarring creëert onzekerheid bij kopers. Slecht uitgangspunt voor marketing en bepaald niet uitnodigend voor een herhalingsaankoop.

Ik weet overigens niet waar die markt-aardbeien nou geteeld zijn. Kan dus ook nog steeds Nederlands zijn? Kan iemand mij dat vertellen? (Of zijn ze van dat Calabrische veld uit Bernadettes blog?)