De apen zullen bij het invallen van de duisternis vertrekken zodat ze al een flink eind uit de buurt zijn als de mensen de volgende ochtend het apenverblijf leeg aantreffen.
Gino heeft geen tijd meer gehad om Libo nader te spreken over zijn onruststokerij. Toen de apen ervan overtuigd waren dat er in het verlaten mensendorp een mooie en vrije toekomst op hen ligt te wachten, waren ze niet meer te houden. Zij wilden geen dag langer wachten dan strikt noodzakelijk was.
De apen gaan allemaal door de geheime deur die Gino kan openen. Op de vraag van Opposa hoe hij het voor elkaar krijgt om die deur te openen, vertelde hij dat de deur met een code was beveiligd. Toen Gino het apenhok werd binnengebracht, had hij gezien welke code de bewakers intoetsten om in en weer uit het hok te komen. Koud kunstje voor Gino om dat na te doen.
Eerst nog had Libo in het bijzijn van de andere apen aan de oudste drie apen gevraagd of ze echt wel mee wilden. Ze konden gewoon blijven als ze tegen de avontuurlijke reis en het leven in vrijheid met alle gevaren van dien zouden opzien.
De drie bleken echter vastbesloten mee te gaan. De aller oudste zei: “Wij hebben ons hele leven in gevangenschap doorgebracht en er altijd van gedroomd een keer vrij te komen. Eindelijk komt onze doom uit!”
De omstanders knikten goedkeurend en lieten blijken dat ze het waardeerden dat Libo zich van zijn sociale kant liet zien. Gino zag met lede ogen aan hoe Libo er weer eens in slaagde zich bij de apen populair te maken.
De moraal van deze aflevering: je bent nooit te oud om dromen te laten uitkomen.
