‘Het is onoverzichtelijk met de broccolirassen’

“We snijden nu weer mooie broccoli”, stelde Peter Appelman in Stompetoren eind oktober vast, “we zijn aan de laatste stukken begonnen, ik denk dat we eind volgende week, of anders in de loop van week 46 de laatste zullen snijden.”

Appelman maakte de opmerking over de kwaliteit, omdat die vanaf week 40 gedurende drie weken niet al te best was, vooral door schermrot als gevolg van de vele regen. “Het hangt ook sterk af van het veld, de bodemomstandigheden en het ras. Met welke rassen je het beste af bent? Dat is niet te beantwoorden, want het is momenteel erg onoverzichtelijk. Dat geldt niet alleen voor mij. Vraag je aan West-Friese collega’s welke rassen ze voor volgend jaar moeten kiezen, dan krijg je in veel gevallen de reactie dat ze het nog niet weten. Dan zit je weer met holheid, dan paarsverkleuring. Een ras dat vandaag goed is, is dat morgen misschien niet, Of wat nu slecht is, is volgende week ineens heel goed.” Er is een aantal nieuwe rassen bijgekomen als Larson, Titanium en Chart. “Het leek er bijvoorbeeld aanvankelijk op dat Larsson een toppertje zou worden, maar het ras had veel last van holheid en bruinverkleuring.”

Weer mooi spul

Appelman oogst, nu de kwaliteitsdip achter de rug is, weer dagelijks. “Wat we nu snijden is gewoon mooi spul. Maar dat moet je je afnemers wel goed duidelijk maken, want een aantal was in de afgelopen weken al overgestapt op Spaanse broccoli. Dat is ook wel te begrijpen, want niemand zit te wachten op slechte partijen en op afkeuringen. We hebben ook wel broccoli gehad waarvan je direct na de oogst dacht ‘die is goed’ maar die na 2, 3 dagen niet meer om aan te zien was. Dan is niemand tevreden. Dat Spaanse product is nog wel aan de prijs, zoals ik het in de markt hoor. Als duidelijk is dat onze broccoli ook nog goed is, willen onze klanten die net zo graag hebben.”

Klepelen na de oogst

Als de laatste percelen leeg zijn, en het is nat, dan doet Appelman nog niets. “Maar het is nu al een paar dagen droog, we beginnen weer met klepelen, dat gaat met een klepelbak voorop de trekker. Daarna zaaien we wintergerst in. Vorig jaar hebben we ook tot in november gerst gezaaid. Dan krijg je natuurlijk wat minder massa, maar dat pakte wel goed uit. We hebben dat gewas in april geklepeld en ondergeploegd. Ik denk dat ik ook nog champignonmest ga uitrijden, dat doen we altijd op onze eigen percelen. Ik heb ook nog geitenmest liggen, en champost. Ik probeer aan het eind van elk jaar de resterende ruimte voor stikstof en fosfaat vol te maken met dit soort organische meststoffen. De afwisseling van meststoffen is nooit verkeerd, denk ik. Je eet toch ook niet alleen boterhammen met kaas?”

Uitstekend jaar

Appelman is tevreden over het resultaat in 2019. “Ik moet de cijfers nog op een rijtje zetten, maar ik denk dat dit jaar voor ons bedrijf het beste ooit wordt. Dat is inclusief het resultaat met witte kool en van bloemkool. In de zomer hebben we al veel witte kool verkocht. Op een gegeven moment hebben we besloten met die verkoop te stoppen omdat we vreesden anders niets meer te hebben voor in de bewaring. Maar de nagroei van die bewaarrassen is nog zo goed gegaan, dat die zorg onterecht is gebleken.”

Verder met bloemkool

Appelman startte dit jaar op verzoek van een klant met bloemkool. “We gaan ermee door. We willen wel wat eerder starten, dit jaar sneden we de eerste bloemkool in juli. Geen uitbreiding, we moeten het eerst goed doen, we hebben eerder nooit bloemkool geteeld.”

Auteur: Joost Stallen