Doorgaan naar artikel

Het gevecht om het bestaan

Als ik dit aan het schrijven ben, is het afgelopen met het Landbouwakkoord. Zes maanden vergaderen en geen resultaat. Dat is voor ons allemaal een probleem. We denken nu dat het beroerd is voor de boeren, maar ook wij als tuinders en fruittelers gaan dit merken. Niet alleen voor de boeren is het vechten voor hun bestaan. Kijk even hoe ook wij langzaam maar zeker vastlopen in allerlei zaken, rond bijvoorbeeld water en gewasbescherming.

Mensen vragen zich af of dit allemaal wel moet in Nederland. Kijk alleen maar even naar de lelieteler die voor de rechter werd gedaagd door zijn buren en hoe dat uitpakt. Ik vraag mij dan af hoe dit mogelijk is: middelen die een hele lange procedure mee moeten maken, voordat er een goedkeuring is van het Ctgb en waar een rechter zo een streep door zet.

Investering terugverdienen

Dit is wat heel veel boeren ook bedoelen: gezonde bedrijven die verder willen en kunnen, moeten weten waar ze van op aan kunnen. Zeker als er veel investeringen nodig zijn om een bedrijf voort te zetten, mag je er toch van uitgaan dat we tijd krijgen om de investering terug te verdienen.

Geduld? we zijn telers, geen ambtenaren

Duidelijkheid

Bij ons is dat ook het geval: we planten gewassen aan die vaak vele jaren mee moeten gaan. Percelen die je niet zo maar even op zijn kop kan zetten. Dan moet er duidelijkheid zijn en moet je kunnen vertrouwen op overheidsinstanties. Maar steeds vaker zien we dat dat niet goed gaat. Dan heb ik het nog niet eens over alle wet- en regelgeving als je iets heel nieuws wilt bouwen of planten. Dat gaat sowieso jaren duren voor er ergens iets kan in ons druk bevolkte landje. Iedereen mag er iets van vinden en je moet met alle procedure wel heel lang geduld hebben. Vaak hebben we dat niet, we zijn telers, geen ambtenaren.

Bekijk meer

Share this

Afbeelding
Anton van Garderen

zachtfruitteler

Gerelateerde artikelen

Beheer
WP Admin