Belastingen zijn overal om ons heen en hebben overal invloed op. Zelfs de vraag of iets groente of fruit is heeft fiscale gevolgen.
Nu ben ik als fiscalist behoorlijk beroepsmatig gedeformeerd, maar dat het zo erg was wist ik nog niet. Het besef dat aan alles wel een fiscaal tintje zit, kwam weer naar boven toen we samen aan tafel zaten met een beschuitje met aardbeien (met suiker natuurlijk) uit mijn moestuin. Een van mijn kinderen vroeg: pap is een aardbei nu groente of fruit? Ik stond met de mond vol tanden. Of beter gezegd met de mond vol aardbeien.
Nu wist ik wel dat een appel fruit is en sla groente, maar waarom? Snel Wikipedia erbij gepakt en daar stond keurig uitgelegd hoe het zat met het onderscheid. Het blijkt dat je het uit verschillende gezichtspunten kunt beoordelen. Welk gezichtspunt nu de voorkeur heeft hangt er van af en kan per land verschillen. Voor de meeste planten is het zonneklaar waar ze thuishoren. Maar er zijn wel twijfelgevallen: waar de tomaat, komkommer en rabarber thuishoren is niet bij voorbaat duidelijk. Over de vraag of een tomaat groente of fruit is, is zelfs geprocedeerd. In 1893 besliste het Amerikaanse Hooggerechtshof in het proces Nix versus Hedden dat de vrucht van de tomaat wettelijk als groente (en niet als fruit) moet worden beschouwd. Het proces was aangespannen in verband met de verschillende belastingtarieven die golden voor groente en fruit.
En zo zie je maar weer. Van een beschuitje met aardbeien ben ik zo weer terug bij mijn werk. Het beroemde gezegde van Benjamin Franklin ‘In this world nothing can be said to be certain, except death and taxes’ blijkt maar weer eens al te waar. Zelfs de beantwoording van de vraag of een tomaat als groente of als fruit moet worden beschouwd, komt uit de koker van de belastingwetgeving.
