Greenpeace irriteert zichzelf de markt uit

De acties van Greenpeace beginnen langzaamaan een beetje gênant te worden. Het anti-Albert Heijn radiospotje is niet alleen tenenkrommend simplistisch, maar ook nog eens fantasieloze na-aperij van concurrent Wakker Dier.

Greenpeace is sinds haar start in de jaren 70 in de weer tegen kernproeven en het afslachten van walvissen en zeehondenbaby’s en bekend om haar spectaculaire acties. Bijvoorbeeld door walvisvaarders irritant te volgen in snelle rubberbootjes of door hoge gebouwen te beklimmen en er enorme spandoeken uit te rollen.

Minder roekeloos – en doorgaans ook veel minder duur – neemt een concurrerende club als Wakker Dier haar doelwitten op de korrel: met irritante radiospotjes. Irritant vooral voor de ‘kiloknallende’ supermarkten waar wij geen vlees meer zouden moeten gaan kopen.

Niet leuke humor

Dat kunnen wij ook, vond men bij Greenpeace. Met het radiospotje over de gifweken bij Albert Heijn als resultaat. Met net niet leuke humor persifleert Greenpeace de stemmetjes van de hamsters van de AH hamsterweken. “Nog eens flink spuiten met landbouwgif. Gewoon wat bijen dood, gewoon bij Albert Heijn.”

Supermarktenvoorman Marc Jansen spreekt van hufterigheid. Subtiel kan de toon inderdaad niet genoemd worden. Maar subtiel zijn is voor actiegroepen als Greenpeace geen doel. En ‘leuk’ is al helemaal geen streven. Want hoe leuk is het dat bijen het loodje leggen?

Besef veel verder

Dat ís inderdaad niet leuk. En dat besef is bij alle partijen – van wetenschappers tot aan politici en van tuinders, via supermarkten tot aan het brede publiek – natuurlijk allang veel verder gevorderd dan dit simplistische spotje suggereert. Uit het maatschappelijk debat over bijensterfte zijn al heel wat maatregelen gevolgd, zoals het Europees moratorium op neonicotinoïden en nu het verbod op imidacloprid voor Nederlandse tuinders die geen gecertificeerde waterzuivering hebben.

Tegen die maatregelen worden vervolgens door LTO en andere belanghebbenden wel weer allerlei argumenten ingebracht. Maar de toon waarop dat gebeurt is een wonder van tact, redelijkheid en diplomatie, vergeleken bij waar Greenpeace mee aankomt. Zoals ook AH zeer gematigd reageert op de spotjes.

Nobele doelen

Milieuclubs streven nobele doelen na. En hebben geregeld échte misstanden aangekaart. Maar te denken dat haar eigen achterban het verschil niet herkent tussen een echte misstand en een complex probleem dat serieus wordt onderzocht en aangepakt, dat doet de reputatie van Greenpeace geen goed.