Voordat Gino, Opposa en Modella op reis gaan om een nieuw apenverblijf te zoeken, neemt Gino Libo nog even apart.
“Jij hebt hier de dagelijkse leiding als ik weg ben. Met de nadruk op dagelijks. Dat betekent dat je geen beslissingen mag nemen waarvan de uitwerking meer dan enkele dagen beslaat.” Libo knikt en zegt onderdanig: “Ik zal uw instructies uiteraard nauwgezet opvolgen.”
Een uur later vertrekt het drietal. Ze gaan door de deur met de geheime code naar buiten waarna Gino op een auto wijst. Hij loopt er op af, doet het portier open, gaat erin zitten en beduidt Opposa en Modella ook in de auto plaats te nemen. Opposa gaat voorin zitten en Modella achterin.
Gino start de auto en rijdt weg. “Hoe krijg je dat voor elkaar?” vraagt Opposa. Gino besluit iets over zijn verleden los te laten: “Jarenlang heb ik met nog een paar apen gedwongen bij de mensen gewoond. Ze deden allerlei experimenten met ons. Zo heb ik geleerd om auto te rijden. In deze auto heb ik les gehad.”
Opposa reageert meteen: “Vrijheidsberoving en ook nog experimenten? Dat zou ik nooit gepikt hebben. Ik was die mensen naar de strot gevlogen en had sowieso geweigerd aan welk experiment ook mee te doen. Over m’n lijk!”
Gino mompelt iets van “zo kun je er ook tegen aan kijken” maar hij denkt iets heel anders: “Als ik m’n kont tegen de krib had gegooid, had ik nu niet als apenkoning achter het stuur van een auto gezeten.”
De moraal van deze aflevering: Blijf jezelf ontwikkelen, ook zal zijn de omstandigheden moeilijk. Vroeg of laat betaalt het zich uit.