Gesprekstof

Vanochtend zag ik dat de gasprijzen weer een klein beetje waren gedaald.

Dat is goed voor mijn humeur. Gelukkig waren de opbrengstprijzen iets beter dan eind vorige week. In de sierteelt heeft dat meestal te maken met een van de vele feestdagen en ook nu was dat zo. Zondag 3 april is het Engelse Moederdag en daar reageerden de kopers op.

Aan de andere kant blijft de elektraprijs maar laag. Dat begrijp ik niet. Als het echt zo is dat Duitsland reageert op de problemen met de kerncentrales in Japan, dan zullen ze daar eerder de centrales stil leggen. Dan komt er toch minder elektra? Dan zou die prijs toch omhoog moeten gaan? De laatste jaren is de sparkspread flink gedaald. Op ons eigen bedrijf is de sparkspread zo klein dat hij bijna negatief is. Ik zag vandaag de nieuwsbrief van de Bloemisterij voorbij komen en inderdaad; de daling van de sparkspread wordt algemeen gezien als een groot probleem. Zelfs als een gevaar voor het voortbestaan van de WKK’s.

Ik vraag me af of hoe de grotere glasgroentekwekers dat hebben. Ik denk dat hun bedrijven voor een niet onbelangrijk deel (moeten) profiteren van die sparkspread. Niet zo lang geleden heb ik een nestor in de energiehandel geïnterviewd en die zei het keihard: “Het licht gaat uit.” Ik schrok er van, maar ik ben bang dat hij gelijk krijgt. Belichte teelten verdwijnen en nu lopen ook de WKK’s gevaar. Voor 2011 zit ik voorlopig gelukkig goed. En over 2012 en 13 wil ik liever nog niet teveel nadenken. Struisvogelpolitiek, ja, inderdaad. Maar zoveel weet ik inmiddels van de wereld, iedere keer verandert er van alles en wie weet zakt de gasprijs weer terug naar een heerlijke 20 ct. Dit zijn van die dingen die door mijn hoofd draaien.

Als een vriendin belt en vraagt hoe het gaat, dan begin ik over de prijzen op de klok. Als ik de ellende in Japan zie, dan vraag ik me af wat de gevolgen daarvan zullen zijn voor ons bedrijf. Ik sta er mee op en ik ga er mee naar bed. Ik ben net een gewone kweker.