Geert z’n gelijk

Uit de consumentengids van deze maand: meer betalen voor schone kip. “Consumenten zijn bereid meer te betalen voor een stukje kip wanneer die kip zonder antibiotica is opgegroeid.”

Ik snap niet dat een gerenommeerde vereniging als de Consumentenbond zoiets met droge ogen durft te publiceren.

In 1988 zat ik nog op de Landbouwhogeschool en liep stage bij de stichting Scharrelvlees Commissie. Samen met andere studenten deden we een onderzoek en wat bleek? Meer dan 80 procent van de mensen wilden wel tot een paar gulden per kilo meer betalen voor varkensvlees als dat natuurvriendelijk en diervriendelijk geproduceerd was. Anno 2012 kennen we het succes van scharrelvlees, het blijft een marginaal product.

Wij tuinders kunnen zulke vragen ook bedenken voor onze producten: Heeft u liever groente en fruit uit Nederland? Hoeveel mag dat meer kosten? Hebt u liever groente en fruit dat door biologische bestrijders beschermd is dan door landbouwgif? Hoeveel euro heeft u daar voor over? Hebt u liever verse groente en fruit zonder residu of ziekteverwekkende bacteriën? Wat bespaart dat op uw ziektekostenverzekering? Hoeveel daarvan wilt u betalen voor deze kwaliteitsproducten?

Het antwoord op deze vragen heeft generlei waarde. Maar misschien stellen we de vragen aan de verkeerde personen. Misschien moeten we in den Haag beginnen en ze eerst aan de politici stellen.Wat is het hun waard om de mooiste en schoonste en gezondste producten ter wereld te produceren? En waarom kunnen we onze grenzen niet sluiten voor alle producten die niet mens-, milieu-, en diervriendelijk geproduceerd zijn? Misschien heeft Geert Wilders soms toch een beetje gelijk.