‘Fruit met muziek verbindt’

Wim Notermans teelt met zijn zoon Norman appels, peren en aardbeien in het heuvelachtige Noorbeek (L.). Hij heeft samen met zijn vrouw een fruitwinkel aan huis met onder andere huisgemaakte fruitstroop en zingt met een redelijk hoge tenorstem. “Fruit en muziek kunnen verbinden, ik vind het een ideale combinatie. Komen er klanten in de winkel die vragen ’zijn we hier bij de zingende fruitteler’, dan begin ik te zingen.”

Slagwerk

Zijn muzikale kwaliteiten gaan verder, want Notermans speelt ook slagwerk. Daar heb je niet eens per se een omvangrijk drumstel voor nodig, demonstreert hij in wat je zou kunnen betitelen als zijn hobbyruimte. In het midden staat een hoge lessenaar met bladmuziek, aan het plafond hangt een grote weegschaal, achter hem staan kisten fruit. “Mijn fruit is mijn andere passie.”

Foto: Joost Stallen

Banjon

Hij gaat wijdbeens zitten op wat lijkt op een simpel kistje, maar het niet is. Het is een banjon, zeg maar een trommel op zijn kant. “Ik zal je laten horen hoe dat klinkt.” Als een klok, Notermans zingt enkele van zijn favoriete nummers en zet het instrument met jaloersmakend gemak naar zijn hand.

Had had pas wat solo-optredens in het kader van het gastronomisch evenement Zet Noorbeek op de kaart en een optreden bij een collega. Om goed voor de dag te komen, moet er gerepeteerd worden voor nummers die nieuw zijn en om het bestaande repertoire nog eens door te nemen. In de tijd dat Notermans nog zong in de zesmansformatie de Rondom WillemBand, beheersten ze wel 250 nummers, voornamelijk covers. “In de toptijd speelden we 3 à 4 keer in de week, totdat het in 2008 stopte. Ik heb die teksten nog steeds in mijn hoofd, maar toch … ik wil ze daarom ook bij de hand hebben. Dus moet ik oefenen. Ik doe dat een uurtje per dag, al vind ik dat eigenlijk verschrikkelijk om te doen. Ik vind zingen geweldig, maar wel direct voor publiek.”

Kriebel

Zingende fruitteler, hoe word je dat? Als jong ventje elke week 1 dag naar de fruitteeltteeltvakschool in Geldermalsen, en 4 avonden naar de muziekacademie in ’s-Gravenvoeren net over de grens in Belgisch Limburg. “Ik had geen talent voor voetballen, helaas. We kregen thuis wel allemaal een muziekinstrument; mijn broer en zus een gitaar, en ik een drumstelletje. Zo is het begonnen.” Zijn zangstem werd op de academie geoefend, later bij een zangpedagoog. “Zonder die lessen zou ik nooit verder komen dan 3 liedjes achter elkaar.”

Op 7 september 2018 was de jaarlijkse Aardbeidag in Egchel (L.), “Of ik daar wilde zingen. Tja, ik had al enkele jaren nauwelijks nog muziek gemaakt. Ik heb het gedaan, met muziek op tape. Vanaf dat moment is het weer gaan kriebelen.”

Appels op de tafelsprei

Die kriebel leidde onder andere tot het Appelliedje: minder geschikt voor op een dampende feestavond, maar – vanwege het steeds terugkerende ‘doe mij een appeltje erbij haphap stapstap klapklap’ wel zeer effectief om kinderen in beweging te krijgen, om mee te zingen, appels uit te delen en om te vertellen hoe lekker fruit kan zijn. Het lied kwam er op verzoek van 2 zich op jeugdgezondheid richtende stichtingen. Notermans ging er een groot aantal scholen mee af. Zijn telefoon komt tevoorschijn, met bewegend beeld van die optredens.

Een volgend shot toont Notermans zingend tussen zijn fruitbomen, gefilmd door studenten van Hogeschool Zuyd in Heerlen, die eigenlijk om ‘duurzaamheid’ langskwamen. En voor een volgend project gaat de fruitteler binnenkort – samen met de toetsenist van zijn oude band – de studio in voor de opname van Appels op de tafelsprei, op tekst van Toon Hermans. Geen Top 40, wel subtiel en gevoelig.

Door mensen bij je bedrijf te betrekken, door te laten zien hoe en wat je doet, gaan ze jouw product kopen

Vertellen

Duurzaamheid, daar wil Notermans nog wel wat over kwijt. Niet in een lied, maar in een onverwacht pleidooi. “Als fruittelers moeten we het anders doen”, stelt hij. “We moeten er met zijn allen voor gaan zorgen dat de consument geen Pink Lady-appels meer koopt. Niet door die kopers hun keuze te verwijten, maar door ervoor te zorgen dat ze voor jouw in de regio geteelde appels kiezen. Door mensen bij je bedrijf te betrekken, door te laten zien hoe en wat je doet. Dan gaan ze jouw product kopen.”

Het is een belangrijke reden waarom Notermans zijn bedrijf graag openstelt voor excursies. “Dat begint met een rondgang in een oud klooster aan de rand van Noorbeek. Dan haal ik de mensen op voor een rondgang op onze tuin, en ik zing dan ook … uiteraard.”

Gras tussen de bomen

Dat loopt goed; in de zomer, en ook in de winter. Dan alleen voor groepen. Want ook als er geen appel of peer te zien is, blijven de verhalen. Over het gras tussen de bomen bijvoorbeeld. “Vroeger lag dat er als een biljartlaken bij, nu maaien we het drie keer per jaar. Je ziet het effect, want het is veel drukker met bijen en allerlei andere nuttige insecten, dat is geweldig: En het helpt zelfs om Phytophthora uit de bomen te houden. Dat moet je dan wel uitleggen.”

En soms volstaat stilte. “We hebben een valkenkooi, afgelopen voorjaar zijn daar drie valken geboren. Regelmatig zaten ze naast elkaar, dat is zo mooi. Dan hoef je niets te zeggen. Of te zingen.”