In de zomer van 2009 lagen er drie televisieploegen op de stoep voor een klein ziekenhuis in een provinciestadje in Brazilië.
In het ziekenhuis vochten een man en zijn twee zoons voor hun leven. Zij waren besmet met een zeldzaam agressief virus dat overgebracht werd door teken. Normaal gesproken viel er in heel Brazilie niet meer dan één slachtoffer per jaar. Nu waren er vier gezinsleden getroffen en nog wel uit Nederland. Ik was ook doodziek, maar lag bij onze vrienden in huis. Toen ik nog niet ziek was, mocht ik mijn man en kinderen niet bezoeken. Zij lagen in quarantaine. Vandaar dat ook de pers niet binnen kwam. Toen we eenmaal een beetje hersteld waren, werd ik, om de tv-ploegen te ontlopen, via de achteringang naar binnen gesmokkeld. Het was net een film, maar het was bepaald geen pretje om daarin de hoofdrol te spelen.
