Pas als we gezamenlijk werken, kunnen we zonder gedoe de goede dingen blijven doen voor aardbei.
Dat elke aardbeienteler zuinig is op zijn of haar portemonnee, is logisch. Niemand wil geld uitgeven aan iets waar je geen belang bij hebt of waar je niks van terugziet. Maar hoewel men in de aardbeiensector elkaar goed kent en verstaat, is er een tweedeling: telers die het collectief belang inzien en eraan meebetalen versus telers die elke euro extra vermijden. Ik wil die laatste groep wat meegeven: jullie kunnen het blijkbaar alleen? Of verwachten jullie van je afzetorganisatie over de grens dat zij meebetalen aan onderbouwingen voor middelen of onderzoek in Nederland?
