Druk op gewasbescherming

Als fruittelers moeten we altijd een groot aantal jaren vooruitdenken, omdat onze teelten voor langere tijd de grond in gaan.

Dan kijk je naar kosten en rentabiliteit over de jaren heen, en wat is er dan frustrerender dan dat later blijkt dat je in gaat leveren op kwaliteit en opbrengsten. En waarom gebeurt dat? Doordat er onderweg besluiten worden genomen op gebied van gewasbescherming.

Lange tijd hebben we economisch en werktechnisch ingeleverd, maar nu zijn we aan het eind gekomen: we merken dat we nu inleveren door schade aan ons gewas en kwaliteit. Zelfs wat in het verleden een makkie was, zoals luis, is nu al een probleem. We zien dat we fors aan de groei moeten inleveren en dat we veel uitval hebben door roetdauw. En dat is maar één voorbeeld. Zo zijn er echt veel meer, té veel om op te noemen.

Zelfs wat in het verleden een makkie was, zoals luis, is nu al een probleem

Er zijn wel nieuwe biologische middelen bijgekomen en dat is mooi, maar niet voldoende. In de bloei met veel infectiedruk moeten we goed kunnen ingrijpen met een stevig middel en dat is er niet meer bij onze bessenteelt. We zien nu steeds meer uitval door schimmels en dat kan oplopen tot 25%. Kleine teelten hadden al niet veel middelen ter beschikking en dat is nu helemaal afgelopen. Als ik het probeer uit te leggen aan een leek, zeg ik altijd: ‘zie het als een longontsteking’. Die behandel je ook niet met een biologisch middeltje van Vogel. Daar moet ook antibiotica tegenaan.

Alleen voor de rijkere mensen

En, zeggen dan veel mensen, is het niet op te lossen doordat de prijs omhooggaat? Wat ook wel gebeurt als de oogsten kleiner worden. Maar is het dan maatschappelijk verantwoord dat alleen de rijkere mensen ons heel gezonde fruit kunnen eten en de rest niet. En willen we hebben dat deze teelten in Nederland blijven, dan moet er snel iets gaan veranderen.