‘Door dit weer staat de venkel dik genoeg’

Geert Janssen in Boekend (nabij Venlo) hoeft dit seizoen beslist minder te beregenen dan vorig jaar, maar moet wel blijven opletten.

In het laatste weekend van juli viel er 2 millimeter, de week daarna kwam daar nog anderhalve miillimeter bij. Dat zijn geen hoeveelheden die echt zoden aan de dijk zetten. “Morgen begin ik weer, eerst in de schorseneren, dan in de venkel. Ik heb tot nu toe alle gezaaide venkel wel een of twee keer voor opkomst moeten bevochtigen”, aldus Janssen op 27 juli.

Ter plaatse zaaien

Janssen start het seizoen met een teeltronde met geplante venkel, de daarna volgende teelten worden allemaal ter plaatse gezaaid. Het laatste zaaisel zaait hij tussen 12 en 15 juli, met de rassen Solaris en Antaris. Wat de oogst betreft is Janssen eind juli bezig in het zesde en zevende zaaisel, met de rassen Dragon en Orion. “Beide teelten staan dik genoeg,” stelt Janssen vast, geholpen door groeizaam weer plus twee bemestingen met magnesammon en een gift met de stikstof/zwavelmeststof Novarea S. Bij de eerste zaaisels liep de groei veel minder vlot, toen vooral doordat de wind veelal uit noordelijke richting kwam. De kwaliteit van de venkel is altijd op niveau gebleven, wel moest er in de nu oogstbare zaaisels drie keer gespoten worden tegen bladluizen.

Voorteelt schorseneren

De venkelteelten volgen dit jaar na een braakperiode of na schorseneren. ”Schorseneren is niet ideaal. Die worden wel 60 centimeter lang. Om ze uit de grond te krijgen, ploegen we ze tot 30 centimeter diep los.” Voor het zaaien wordt de grond altijd geploegd met een vorenpakker. Het zaaien doet een loonwerker met een Steketee zaaibedbereider voorop de trekker.

Auteur: Joost Stallen