De staatssecretaris van gewasbescherming en asbestsanering, Wilma Mansveld (Infrastructuur en Milieu) had woensdagmiddag haar aftreden nog niet bekend gemaakt of er werd al gespeculeerd over de vraag wie haar zou kunnen opvolgen.
Het bericht dat staatssecretaris Sharon Dijksma landbouw verlaat en overstapt naar Infrastructuur en Milieu, is nergens officieel weersproken. Het formele besluit over de opvolging van Mansveld zal volgende week genomen worden. Dijksma zelf, op handelsmissie in China, wilde donderdag niet speculeren over een overstap. Woordvoerders en politici hulden zich in onwetendheid of stilzwijgen.
Politicus Dijksma
Dijksma is ongeveer politicus van beroep, sinds ze als 23-jarige in mei 1994 in de Tweede Kamer kwam. Een overstap van Dijksma naar Infrastructuur en Milieu is voor de hand liggend en logisch. Ze is een capabel politicus, geroemd om haar dossierkennis en haar politieke gevoel. Er liggen bij Infrastructuur en Milieu zelfs wat overlappingen met haar huidige dossier (denk aan milieu, stikstofaanpak, gewasbescherming) die de overstap zouden kunnen vergemakkelijken. Dijksma heeft de juiste politieke kleur (PvdA) en ze kent het klappen van de zweep binnen en buiten de Tweede Kamer als geen ander – iets wat Mansveld duidelijk ontbeerde.
Liever geen overstap naar Milieu
Een overstap is, geredeneerd vanuit de land- en tuinbouw, echter niet verstandig en ongewenst. De agrarische sectoren hebben al een valse start meegemaakt met de vorige staatssecretaris (Co Verdaas is inmiddels bijna vergeten); het zou voor de sector niet goed zijn als er tussentijds opnieuw een wisseling van de wacht zou komen, die ook weer vertragingen met zich meebrengt. Elke nieuwkomer zal zich toch moeten inwerken. Daar komt bij dat Dijksma over het algemeen goed overweg kan met de sector. Ze probeert om binnen haar politieke kaders de ruimte te benutten ten gunste van de doelgroep, waarvoor zij op het departement zit.
Er mag dan veel kritiek op haar zijn, zij is nooit te beroerd om haar beleid te verdedigen en uit te leggen aan boeren en tuinders. Tegelijk verdedigt ze die sector tegen onterechte aantijgingen uit de hoek van de dieren- en milieubeweging. Haar mogelijke vertrek is door niemand met gezag in de sector juichend ontvangen, dat is tekenend.
Minister of staatssecretaris
Dijksma zit midden in de voorbereidingen van een belangrijk half jaar als voorzitter van de Europese landbouwministers. Ze heeft veel tijd en energie gestoken in goede relaties met haar Europese collega’s om te zorgen dat ze samen met de Europese Commissie een aantal dossiers goed kan afronden. En nog een argument tegen haar vertrek: Dijksma in het buitenland nog minister, als staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu is ze dat niet.
Betrokkenheid bij de sector
Er gaat geen moment voorbij dat ze niet in het publiek de loftrompet steekt over de Nederlandse land- en tuinbouw. Afgelopen week nog in China. Haar vertrek zou vraagtekens zetten bij haar échte betrokkenheid bij een sector die staat voor belangrijke keuzes – denk aan de vitalisering van de varkenshouderij en de invoering van fosfaatrechten in de melkveehouderij.