Deugden als verdienmodel in glastuinbouw

Op die laatste pijler werd echter op het jaarevent van Greenport West-Holland vriendelijk doch stevig ingebeukt. Dé glastuinbouw-greenport had Kees Klomp van Hogeschool Rotterdam uitgenodigd om te vertellen over de betekeniseconomie.

De afkorting ROI staat in onze door en door kapitalistische maatschappij nu nog voor return on investment; ‘wat schuift het?’. Maar als de opeenstapeling van crisissen inderdaad het einde van het kapitalisme inluidt, dan maken we er in de betekeniseconomie return of inspiration van.

De kracht van ‘wij’ herontdekt

De terugkeer van inspiratie. We zitten in de vierde revolutie, na de agrarische, de industriële en de diensteneconomie gaan we nu over naar deugden als ons grootste goed. Na de eeuw van de individualisering ontdekken we weer de kracht van wij. Waarbij ‘wij’ niet alleen ons eigen groepje mensen aanduidt, maar alle leven, dat in een verfijnd evenwicht onlosmakelijk met elkaar samenhangt en afhankelijk van elkaar is.

Een vol auditorium in het Westlandse World Horti Center luisterde aandachtig. Hoon was niet zijn deel. Geen pek en veren. Wellicht omdat de tuinbouw van oudsher een sector is met een groot wij-gevoel. Coöperaties zijn er de regel. Familiebedrijven veruit dominant.

Groen doen zonder pijn

En ook al is het CDA gedecimeerd, toch klinkt in het Westland en omstreken nog de echo van het rentmeesterschap. En niet onbelangrijk: het feit dat de glastuinbouw de luxe heeft dat hij al jaren en jaren niet meer rood staat. En dus zonder dat het pijn doet groen kan doen. En dat in meerderheid ook doet.

Als wat de professor daar zo gloedvol staat te betogen inderdaad de toekomst is, dan herkennen we ons daar eigenlijk al best heel aardig in, hoorde je die 250 tuinbouwprofessionals denken. Volgens het spreekwoord kun je van de nood een deugd maken. De glastuinbouw blijkt al een eeuw doende van de deugd een verdienmodel te maken.