Denk aan onze goede naam

Ze waren de afgelopen weken volop in het nieuws: de doorgedetacheerde derdelanders.

Doorgedetacheerd is eigenlijk geen woord, maar het geeft de vluchtigheid van hun toestand wel een beetje aan. Eerst van een ver land buiten de Europese Unie naar Polen of Litouwen of Slovenië. En daarvandaan door naar Nederland.

Vanwaar die omweg? De verdenking dat dat is om goedkoper uit te zijn, ligt voor de hand bij de Haagse dames en heren die deze vorm van arbeidsmigratie onderzochten. Directeur Rits de Boer van de Arbeidsinspectie had al eens laten becijferen dat het voordeel van sociale premies afdragen in Polen of Bulgarije in plaats van hier in Holland kan oplopen tot wel 40% op de totale loonsom. Klinkt bijna als een verkooppraatje.

Verhoogde kans op uitbuiting

Maar ook al mag het en kun je het met een A1-verklaring en al juridisch tiptop in orde maken, toch adviseren ook uitzendbond ABU en werkgeversbonden LTO, NFO en Glastuinbouw Nederland: doe het niet. Waarom niet? De Adviesraad Migratie die met zijn alarmerende rapport hierover kwam, legt de nadruk op de verhoogde kans op uitbuiting. Dat ligt bij EU-burgers die grensoverschrijdend gaan werken al op de loer. Maar mensen uit Venezuela, Indonesië of Kirgizië zijn hier nog vreemder en verder van huis, en dus nog kwetsbaarder.

De Arbeidsinspectie bekijkt de zaak door de bril van de schimmigheid van de constructies waar ze bij inspecties tegenaan lopen. Ook verantwoordelijk minister Karien van Gennip van SZW heeft vooral aandacht voor de zeker niet ontalrijke overtreders. En in de media geldt dat al net zo: goed gedrag is geen nieuws, misstanden wel. En of de procentuele verhouding daartussen nu 95-5 is of 60-40, dat is vanuit moralistisch oogpunt irrelevant.

Is een sector die drijft op doorgedetacheerde derdelanders nog wel van meerwaarde voor ons land?

Dat de meerderheid van bedrijven toch zeker nog wel aan de goedgedragkant staat, maakte deze goedkopere omweg voor de ABU en LTO eerst nog vooral een kwestie van oneerlijke concurrentie. Maar de laatste maanden komt daar nog een belangrijk argument bij: keer op keer trekken politici, bestuurders én opiniemakers links én rechts de kaart van maatschappelijke meerwaarde. Is een sector die drijft op doorgedetacheerde derdelanders nog wel van meerwaarde voor ons land? Het anti-migrantensentiment in Nederland geeft het antwoord.