‘De vreemde wereld’

Vroeger dacht ik dat de wereld groot was maar sinds ik voor Delphy werk lijkt hij steeds kleiner.

Vanuit Almaty, Kazachstan, waar ik woon, zijn alle post-Sovjetlanden redelijk bereikbaar. Mijn volgende reisdoel is Ashgabad, de hoofdstad van Turkmenistan, het zuidelijkste land van de voormalige Sovjet-Unie, een woestijnland.

In de zomermaanden kan het er warmer dan 50 graden zijn

Energie speelt geen rol

Ook hier worden tomaten geteeld. Je hebt hier speciale thermometers nodig, want in de zomermaanden moet er meer dan 50 graden op passen. De kassen worden gekoeld met pad en fan. Hiermee kan de ruimtetemperatuur 15 graden naar beneden gehaald worden. In de winter kan het echter lelijk koud zijn.

Energie speelt geen rol in dit land. Toen de sovjets in 1971 een gasbel wilden aanboren, stortte de boortoren in een gat van 20 meter diep. Het gas dat eruit begon te stromen bedreigde de bewoners van een nabijgelegen dorp. De Sovjet-ingenieurs staken het aan in de hoop dat het spoedig uitgebrand zou zijn. De krater van 60 meter breed brandt nu nog en wordt ‘de poort naar de hel’ genoemd.

Bevolking is straatarm

Ofschoon de energierekening van de Turkmenen niet veel voorstelt – tijdens het bewind van de vorige president was energie zelfs gratis – hebben ze bijna niets te besteden. De olie- en gasinkomsten worden door een kleine groep mensen verdeeld. De bevolking is straatarm. De tomaten worden geëxporteerd naar koopkrachtiger markten, zoals Dubai en Rusland. In Dubai is het geld beter verdeeld en tomatenprijzen in de winkel van € 3 tot 6 zijn daar normaal. Het is echter wel 6 dagen rijden met een vrachtwagen. De tomaten moeten dus van perfecte kwaliteit zijn om dit te overleven. En ja, daar heb je dan weer Nederlandse teeltkennis voor nodig.

Tijdens het bewind van de vorige president was energie zelfs gratis

Houdbaarheidsdatum

Behalve de verbazing over wat er allemaal mogelijk is, kwam er weer iets bovendrijven bij mij. Stel je voor dat wij vanuit Nederland 6 dagen gaan rijden met een wagen vol tomaten. We zouden gemakkelijk het westelijke deel van Rusland kunnen bereiken. Je hoort er hier echter niemand meer over, terwijl de reden voor de boycot nu toch wel over de uiterste houdbaarheidsdatum is. Maar zolang je nog (euro)politici hoort zeggen dat ze Rusland haten, denk ik dat er weinig veranderen zal. Hoe dom kun je zijn.