Koen in ’t Zandt runt met zijn vader Huub en moeder Truus in het Limburgse Meerlo In ’t Zandt Agro. Ze telen zo’n 40 hectare peen en leveren jaarrond via telersvereniging Fossa Eugenia.
Op 21 maart zaten er drie zaaisels in de grond. “Half februari de eerste op ons hoogste perceel. Dat was mooi op tijd. Eind februari hebben het tweede zaaisel gezaaid en op 19 maart het derde. Ondanks alle nattigheid waar we veel last van hadden, zitten we hiermee mooi op schema”, aldus In ’t Zandt.
Rassenkeuze
De rassen die ze zelf telen zijn Napoli, Laguna, Maestro, Nairobi en Nerac. Dat laatste ras is voor de lange bewaring om het seizoen aan het einde van de onderdekkersteelt te overbruggen tot de oogst van het vroegste ras Napoli.
Ik schat dat we 30 à 40% van wat we onder stro wilden stoppen niet hebben kunnen onderdekken
Neerslag en vorst ware crime
Want de neerslag en vorst was voor de onderdekkersteelt in de afgelopen maanden een ware crime. “Ik schat dat we 30 à 40% van wat we onder stro wilden stoppen niet hebben kunnen onderdekken. Over het hele jaar gezien is zo’n 15 tot 20% is verloren gegaan door al het water en de vorst. De eerste vorst in de tweede week van december konden ze nog wel hebben, maar de vorst in januari heeft veel wortelen de nekslag gegeven. We hebben heel wat geulen gegraven en zoveel mogelijk water weggepompt, maar het was eigenlijk onbegonnen werk.”
Steeds kunnen leveren
Al met al kon er wel steeds peen geleverd worden, maar het wordt toch puzzelen om dat tot de oogst van de eerste nieuwe peen vol te houden. “We zijn in overleg met ‘Fossa’ om te kijken hoe we dat in gaan vullen. We vinden daar in ieder geval wel een weg in, maar het is op dit moment nog niet duidelijk hoe we dat precies gaan doen. We hebben nog even tijd, dus we hoeven geen overhaaste besluiten te nemen en het moeten natuurlijk wel wortelen zijn die aan onze kwaliteitseisen voldoen.”
Alternatief voor chemie
In de gezaaide peen werd tegen onkruid een bodemherbicide ingezet. “Het onkruid chemisch aanpakken wordt wel steeds lastiger, omdat er steeds minder middelen zijn. Tegen zwarte nachtschade hebben we eigenlijk niets dat goed werkt en daar hebben we op sommige percelen flink last van. We gaan dit seizoen kijken of en hoe we het mechanisch aan kunnen pakken. In de paden en op de zijkanten van de bedden is dat geen probleem, maar op de bedden heb je maar weinig ruimte en de plantjes zijn in het begin best fragiel. Daarnaast zit je met de papiercellulose laag die we aanbrengen om stuiven te voorkomen. Die laag mag je niet doorbreken. Er zijn ook al wel andere systemen, zoals met laserstralen, maar dan praat je over nogal dure machines. Kortom, aan elk systeem zitten wat haken en ogen, maar we gaan wel kijken wat het beste alternatief voor ons kan zijn. Want dat we met steeds minder chemie zullen moeten werken, staat natuurlijk wel vast.”
Auteur: Stan Verstegen