‘Tomatenproductie is nog nooit zo hoog geweest’

“De laatste vier trossen aan de stengel zijn nog behoorlijk aan de maat. Wat we nu knippen heeft een gemiddeld vruchtgewicht van 180 gram. En naar boven toe ziet het er ook sterk uit”, zegt Bart de Bakker van Bakker Westland in Kwintsheul. “De kwaliteit is ook nog steeds goed.”

Half oktober was het wel even mis met de kwaliteit. In week 42 was hij heel veel tijd kwijt aan het knippen van de trossen met ‘zoutjes’ die in het laatste, hete weekend van augustus waren ontstaan. “We hebben toch twee ons per vierkante meter moeten weggooien, dat is zonde. Alle grovere segmenten binnen onze telersvereniging Prominent hadden er last van. We zoeken er nog steeds een verklaring voor.”



Rustig afbouwen

In week 44 staat het ethrellen op het programma. “We doen dat achter het knippen aan.” Op 20 november verwacht hij de laatste trossen te knippen en een totaalproductie van  67 en 68 kilo per vierkante meter te kunnen noteren. “De productie is nog nooit zo hoog geweest als dit jaar. We komen met Merlice 2 tot 3 kilo hoger uit dan vorig jaar met Success. Ik zou tekenen voor nog een paar van zulke jaren.” De eerste drie of vier dagen na het ethrellen gaat De Bakker een etmaaltemperatuur aanhouden van 20 graden. Het scherm gaat in ieder geval ’s nachts dicht en bij donker, koud weer ook overdag. Maar niet te lang. “Het gewas gaat dan hard achteruit. De kroontjes van de laatste trossen moeten wel fris blijven.” Daarna bouwt hij de temperatuur rustig af met een temperatuur van 17 in de nacht en 21 graden overdag. De voornacht gaat eruit. “De tomaten hoeven dan niet nog grover te worden.”



Minder overmatige wortelgroei

Vorige week hadden de scholieren vrij. Zij konden mooi nog even de bovendieven wegsnijden. Ook werd voor het laatst blad gesneden, zodat er nog zes a 7 bladeren per stengel overblijven. Daarbij werden meteen de dode stengels meegenomen. “We hebben meer Botrytis dan we gewend zijn. Vooral de laatste weken vallen er planten weg.” Ook in de biologische bestrijding gaat het niet meer  ‘vanzelf’. Wittevlieg neemt toe terwijl er nog genoeg Macrolophus lijkt te zijn. “We hebben een keer met Oberon gespoten, dat werkt ook meteen tegen de galmijt die je ieder najaar ziet terugkomen.” Tijdens de teeltwisseling zet hij het druppelsysteem weer vol met zuur en daarna met waterstofperoxide en verwisselt hij de druppelaars, vanwege de crazy roots. “Maar ik geloof nooit dat we er helemaal vanaf komen, want die bacterie kan overal zitten.” Toch weet hij de besmetting onder controle te houden door het hele jaar waterstofperoxide mee te druppelen. “We zijn het dit jaar het minst tegengekomen van de laatste drie jaar.”



Meer vroege productie en lagere kosten

Volgend jaar kiest De Bakker weer voor het ras Merlice, maar dan met getopt-geënte-planten op een plantafstand van 50 centimeter. “Je hebt dan een wat hogere vroege productie en lagere zaadkosten dan bij 1-op-1 geënte planten.” Teelttechnisch wil hij ook nog wel wat verbeteren. “Merlice wordt wel erg makkelijk grof. Rond de langste dag worden de vruchten daardoor kwetsbaar voor scheurtjes en handling-schade. We gaan ze daarom een periode op zes snoeien. Een hogere plantdichtheid zien we niet zitten vanwege de arbeid.”