‘De belofte van groene middelen’

Van nature voorkomende stoffen als arsenicum, koperoxide, zwavel en natuurazijn vallen onder die groene middelen. Recent meldde het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) dat natuurazijn schadelijk is voor mens en milieu. Het is toch niet zo’n goede vervanger voor Round-Up als gedacht.

Dan heb je de categorie groene middelen gebaseerd op stofjes die zijn gemaakt door schimmels of bacteriën. Een voorbeeld is Tracer met het zeer giftige spinosad. Verder zijn er bacterie- en schimmelpreparaten zoals het bacteriepreparaat Bacillis thuringiensis, ingezet tegen de eikenprocessierups en mogelijk de oorzaak van de verhoogde sterfte bij koolmezen.

_{Lees verder onder de foto}

Een teler past biostimulanten toe op een aardbeienveld. – Foto: Van Assendelft Fotografie

Controle groene middelen staat in de kinderschoenen

De volgende categorie zijn de biostimulanten op basis van kruidenextracten of micro-organismen. Ze bestrijden niet, ze werken versterkend, is de gedachte. Dat klinkt soms mooier dan het is. Het bedrijf ChickFriend verkocht een middel gebaseerd op eucalyptusolie tegen bloedluis bij kippen. Er werd niet gemeld dat de bestrijding kwam van het verboden chemische middel fipronil.

De daarna volgende affaire leerde dat vertrouwen goed is, maar controle beter en noodzakelijk. Bij groene middelen staat dit allemaal nog in de kinderschoenen.

Loze belofte

De belofte van groene middelen is feitelijk een loze, omdat het in de basis om hetzelfde gaat als met chemie. Mensen zijn enthousiast over ‘biologisch’, want het wordt vertaald als ‘onbespoten’. Als je uitlegt dat een biologisch kropje sla met een bacteriepreparaat bespoten kan zijn, vermoed ik dat het enthousiasme om twee keer meer te betalen dan voor het conventionele product, rap vermindert.

Vol inzetten op bruikbare gewasbeschermingsmiddelen en de maatschappelijke discussie aangaan op basis van wetenschap, is het enige antwoord.