Als ik op mijn kantoor zit, dan heb ik een prachtig uitzicht op de kas. Nu zijn alle kappen die ik kan zien nog groen, maar over een paar weken kleuren ze weer wit, roze, paars en geel.
Jaarrond in de tulpenvelden, zo zou je het romantisch kunnen omschrijven. Achter het houten wandje dat mijn kantoortje scheidt van de ketelruimte, bromt de WKK. Bezoekers vragen soms verschrikt hoe ik kan werken met die herrie en mensen aan de telefoon denken vaak dat ik in een auto zit. Maar ik hoor het niet eens meer. Zolang de machines rustig draaien, dan heb ik nergens last van.
