Dagboek en film van turbulente Egyptetrip

Sinds afgelopen dinsdag zijn de 38 Nederlandse deelnemers aan de studiereis naar in Egypte weer thuis. In plaats van de beoogde bezoeken aan aardbei- en groothandelsbedrijven, werd het vijf dagen durend avontuur beheerst door de zich razendsnel opvolgende ontwikkelingen in dit straatarme Noord-Afrikaanse land. De groep zag uiteindelijk geen enkele aardbei; wel veel legertanks, wegversperringen en vooral een opgewonden bevolking op drift. Een impressie daarvan is te zien in bewegende beelden die ter plekke zijn gemaakt door Groenten & Fruit (onder dit bericht). De film geeft overigens maar een fractie weer van het gevoel van onrust en onzekerheid die de gebeurtenissen met zich meebrachten.

Vanuit het hotel aan de Piramid Street aan de rand van Caïro was weinig te merken van de massale protesten in het centrum van deze 20 miljoen inwoners tellende stad. Wel merkbaar was de onrust die het land in zijn greep hield en die sinds woensdag is omgeslagen in een clash tussen bevolkingsgroepen die verschillend denken over de toekomstige politieke structuur in hun land.

De eerste nacht op Egyptische bodem van vorige week vrijdag op zaterdag wordt doorgebracht op het internationale vliegveld van Caïro. Het is blijkbaar te gevaarlijk om de circa 20 kilometer naar het hotel af te leggen, als dringt  daar op het veld zelf weinig van door. Wel valt het grote aantal politieagenten en overige beambten op; erg druk met roken, heen en weer lopen, en elkaar bezig houden. Fatsoenlijk slapen zit er voor de meesten niet in, zeker niet met links en rechts opgestelde tv’s waarop live beelden van CNN met de volumeknop vol open.

Racen
Op vrijdagochtend wordt besloten de sprong naar het hotel in Caïro te wagen. Dat gebeurde niet met een (toeristen)bus, maar met een aantal taxi’s. Een bijzonder avontuur voor degenen die houden van een wildemansrit waarbij verkeersregels geen enkele rol spelen, maar schokkend voor de rest. Vijf, zes rijen auto’s naast elkaar of met 150 kilometer per uur een half op de weg liggende uitgebrand autowrak of voortsjokkende ezel, links of rechts inhalen, niets is te gek. En voortdurend claxonneren…

Bij de ingang van het hotel staan twee woestijnzandkleurige tanks. Honderd meter verderop staat nog een gebouw na te roken. Dat bleek een casino, een symbool van rijkdom, of een bordeel. De brandweer heeft de vlammen gedoofd, het geblakerde karkas blijft die hele dag verder een smerige rook uitstoten. Niemand die zich daarover druk maakt.

Hangen
Wat doe je als je het hotel niet mag verlaten? Zitten op de trappen voor de ingang van het hotel tptdat het personeel van het hotel het te riskant acht, kaarten, kijken naar CNN, eten, hangen, eten, weer  naar buiten, op de trappen of op het balkon. Verderop zijn dan de beroemde piramides van Cheops te zien, op momenten dat de lucht boven de stad niet al te veel verstikt is door rook en uitlaatgassen. De vuiligheid blijft wel in je neus hangen.

Knuppels
Het wordt spannend als het hotelpersoneel in de centrale hal een aantal brandslangen heeft uitgerold: voor als er iemand op het idee komt een molotovcocktail naar binnen te gooien. Dan kun je er snel genoeg bij zijn, om het begin van een brand in de kiem te smoren…
De voorzorgsmaatregelen zijn gelukkig onnodig, het echte werk speelt zich buiten voor het hotel af, op de brede weg richting het centrum en het Tahrirplein, het kolkende centrum van de volksopstand. De verkeerschaos wordt regelmatig vergoot door controles van het leger en burgerwachten. Zo lang het licht is, zijn er weinig problemen, maar dat wordt anders als de duisternis opkomt. Groepen mannen -en kinderen- groeperen zich tot ordebewakers, gewapend met knuppels en levensgrote messen.

Bijwerken
Achter ons hotel ligt een bewaakte wijk. Een zo’n ordedienst houdt zich voor het hotel op, om automobilisten en motorrijders op te vangen. Hun papieren worden gecontroleerd en ze moeten vertellen waarnaar ze op weg zijn. Ineens wordt er geschreeuwd. Drie  mensen worden van een motorfiets getrokken, tegen de grond gedwuwd en stevig ‘bijgewerkt’, voordat ze worden overgedragen aan de aanwezige militairen. De ‘gevangenen’ worden gekneveld met tie-wraps en op hun buik op een tank gegooid. Vragen stellen kan later nog wel. Een uurtje of twee later worden ze opgehaald door een patrouille, zachtzinnig behandelen is er niet bij. Regelmatig ratelt een tank voorbij, een van de soldaten op het gevaarte schiet in de lucht. Zo’n kogel moet ook een keer naar beneden komen, lijkt me. Wat als je dat ding dan op je kop krijgt? Heet dat dan een verdwaalde kogel?

Wegwezen
Op maandag kan de groep uiteindelijk terug naar Nederland. De terugtocht naar het vliegveld verloopt – afgezien van de her en der opgestelde roadblocks – relatief rustig. Op het vliegveld is het een complete chaos. Tienduizenden buitenlanders willen zo snel mogelijk weg, vandaag nog, maar de douane en het inchecksysteem voor de passagiers en de bagage zijn daar totaal niet op ingesteld. Koffers vliegen zelfs door de lucht en er wordt getrokken en geslagen. Een enkeling die schreeuwend en wild gebarend probeert orde in de chaos te scheppen, maakt het nog erger. Ondanks de trieste aanleiding voor deze uittocht  is dat toch vooral lachen…
Het kost wel de nodige tijd: om 7.30 uur in de ochtend is onze bus vertrokken vanaf het hotel en dik 12 uur later komen de wielen van het vliegtuig pas los van de startbaan. Er wordt waarempel geapplaudiseerd, dat doe je normaal alleen in een toeristenvliegtuig, nadat je bent geland.
We gaan op weg naar een 5-sterren-resort in Antalya in Turkije, op aanwijzing van de Nederlandse regering. Deze luxe is leuk, maar in feite totaal overbodig; het contrast met de sloebers in Egypte die opkomen voor het recht te zeggen wat ze denken, kan niet groter zijn.

Overmaat
De volgende dag – het is dan dinsdag – volgt de laatste etappe. Opnieuw in het vliegtuig, nu richting Brussel, en vandaar met de bus naar Schiphol waar 5 dagen geleden een excursie om aardbeien te gaan kijken in Egypte begon. Behalve in de jam in het hotel uiteindelijk geen aardbei gezien, maar wel onvergetelijk…

Bron: Groenten & Fruit – Auteur: Joost stallen

Aardbeientelers excursie naar Egypte