Al zo’n acht maanden beheerst corona het leven in Nederland en ook ons leven.
Als ik kijk naar het ijsbergslaseizoen dan heeft corona daar zeker een negatieve invloed op gehad. Onze afzet naar de retail liep goed, maar onze afzet via de snijderijen richting de foodservice liep slecht. Wat we daar misliepen, hebben we bij de retail niet goed kunnen maken. Tot half augustus waren de prijzen echt matig. Daarna trok het wel aan, maar toch te weinig om het recht te trekken.
Retail spint garen
De retail is trouwens een van de sectoren die garen spinnen bij corona. Hoe anders is dat bij de groothandels die veel leveren aan bijvoorbeeld de Burgerking of McDonald‘s. Ook die hebben het moeilijk, net zoals de Sligro, de Makro of Hanos.
Ergens tussen half en eind november start ons spitskoolseizoen. Ik verwacht dat corona op de afzet van dat product nauwelijks invloed zal hebben, omdat spitskool vrijwel uitsluitend via de retail wordt afgezet, maar toch ben je daar nu al wel mee bezig.
Zorgen
Ik begin me sowieso steeds meer zorgen te maken over het effect van corona op onze geestelijke gesteldheid. Ons personeel voelt de constante druk van het zich moeten houden aan de richtlijnen, maar dat is natuurlijk lang niet altijd met een schaartje te knippen. In de kantine hoor ik van jeugdig personeel dat ze zich graag eens een keer willen ontspannen. Je kunt aan ze merken dat er onderhuids veel speelt.
Mondkapjes
Je kunt de tv ook niet aanzetten of het gaat over corona en mondkapjes, alleen al daarvan word je zo langzamerhand hartstikke ziek. Er is een soort van ‘mindfuck’ aan het ontstaan, want natuurlijk moeten we ons zo goed mogelijk beschermen en moeten we waken dat de gezondheidszorg niet ontploft, maar we moeten ons ook niet gek laten maken. De een is daar sterker in dan de ander. Daarom denk ik dat corona uiteindelijk ook veel geestelijke schade tot gevolg zal hebben, naast nog de economische schade waarvan we nu de omvang nog niet kunnen inschatten.
Testen
Mijn vrouw heeft zich trouwens onlangs uit voorzorg toch maar laten testen. Dat was goed, dan weet je waar je aan toe bent, maar ondertussen spookt er toch van alles door je hoofd. Je krijgt ook van die gedachten van ‘ja, prima, maar eigenlijk moet ik toch wel daar en daar nog heen’. Gelukkig was de uitslag negatief. Een positief lichtpuntje in deze rare tijden.