Buitenlandse telers willen Nederlandse meerprijs

Op de Fruit Logistica in Berlijn zijn buitenlandse partijen erg geïnteresseerd in de discussies in Nederland. Nederland lijkt gidsland? Zo vindt Max Schwinzer, commercieel medewerker bij de Duitse afzetorganisatie Werder Frucht, een meerprijs voor extra duurzame groenten en fruit een goed idee. “Onze telers zijn QS- en GlobalGap-gecertificeerd, maar er zijn geen extra milieueisen. Ik denk dat het die kant wel op moet, zoals in Nederland. Wij hebben wel de focus op regionaal product in Brandenburg. We kunnen daarop wel soms een meerprijs halen.”

Die discussie over meerprijs is in Oostenrijk voorzichtig aan het ontstaan. Dat zegt Thomas Weber, verantwoordelijk voor GMO-gelden bij de Oostenrijkse fruitcoöperatie Opst. “Rewe denkt erover na, maar weet nog niet hoe die meerprijs kan worden betaald en wat de eisen dan zijn. Spar betaalt een meerprijs voor kwaliteit. Overigens wordt GMO in Oostenrijk ook deels ingezet voor extra kosten aan milieuzaken op teeltbedrijven.”

Minimumprijs

De Spaanse coöperatie in vruchtgroenten Vicasol vertegenwoordigt meer dan 1.000 teeltbedrijven. Commercieel medewerker Ivan Hernandez Grabalosa laat weten dat de discussie niet bovenaan de lijst staat bij telers. Met de Spaanse retail hebben Spaanse telers zelf niet veel problemen. Spanje kent namelijk een minimumprijs voor afzet naar Spaanse supermarkten. Dit betekent dat de minimumprijs wordt berekend op basis van kosten van de teelt. “Stel dat voor tomaten de minimumprijs € 0,40 is, dan betalen supermarkten toch een prijs die er ver boven ligt. De Spaanse retailmarkt betaalt faire prijzen.” De Spaanse frustratie zit vooral in goedkoop Marokkaans product dat bijgekocht wordt, zonder dat naar product-eigenschappen wordt gekeken. “We maken de EU kapot. Dat doen we zelf.”

Op de Fruit Logistica stond ook het certificeringsbedrijf QS. QS is de Duitse tegenhanger van voedselveiligheidscertificaat GlobalGap. QS start nu met een vrijwillige module biodiversiteit. Daarna volgt ook nog een module voor water, duurzaamheid dus. De eerste Duitse telers haken nu aan. “Of er een meerprijs voor wordt betaald? Dat is niet aan ons maar aan de markt”, laat een woordvoerder weten.

Wensbeeld Duitse telers

Thomas Schlich, directeur van afzetorganisatie Landgard Obst&Gemüse in Straelen, is ook erg geïnteresseerd in de Nederlandse discussie over meerprijs. “Onze producenten zouden dankbaar zijn voor zo’n meerprijs, maar de algemene omstandigheden op de Duitse markt laten dit niet echt toe.” Landgard poogt dit wel in onderhandelingen in te zetten. “Bij de prijsberekening moet rekening worden gehouden met extra kosten voor duurzame productie. Ook als dit bijvoorbeeld aanvullende eisen zijn die verder gaan dan de gebruikelijke kwaliteitsnormen. In individuele gevallen is er concrete projectondersteuning door retail, bijvoorbeeld voor nestkasten.”

In Duitsland is de marge sowieso klein. Dat is ook de bron van de protesten die boeren en telers houden. Ook telers van Landgard namen deel aan de demonstratie. Zij zagen kosten met 30 tot 40% stijgen, terwijl er maar een toeslag van 10 tot 15% wordt betaald. Schlich: “In dit opzicht zijn producenten afhankelijk van de mogelijkheid om de gestegen kosten tot op zekere hoogte te compenseren, bijvoorbeeld door effectievere processen, maar veel landbouwbedrijven slagen daar niet in. Bedrijven zullen zich terugtrekken uit de groente- en fruitproductie en zich desnoods richten op bijvoorbeeld akkerbouw.”