Bregje Hamelynck en Michel Pauluis startten in 2013 een zelfoogsttuinderij in het Friese Sibrandabuorren. Inspiratiebron: de filosofie van de permacultuur. Er is veel animo, ook onder jonge melkveehouders, die een gemengder bedrijf willen en de verbinding met de omgeving willen herstellen.
Een mooie herfstmiddag, twee oogstabonnees op rubberlaarzen oogsten spruitjes en boerenkool van een van de genummerde ‘ekers’ van Us Hôf. Herfstgroente als savooiekool, spruitkool, groene en rode boerenkool groeien in kleine eenheden naast elkaar. De akkertjes (ekers) zijn bollend aangelegd en worden begrensd door een greppeltje dat ’s winters op natuurlijke wijze afwatert en ’s zomers voldoende gietwater vasthoudt. Tussen de akkertjes liggen ‘bosrandstroken’, ontworpen volgens de principes van de permacultuur. “Eenjarige groente, frambozen, dan bessenstruikjes, fruitbomen, bramen, asperges en rabarber.
