Boer verliest steun, tuinder telt zijn geld

Dat lijkt toch in Nederland het geval, nu er onduidelijke acties worden gevoerd door Nederlandse boeren – of door mensen die zich als zodanig voordoen. Acties met schijnbaar als enige aanleiding het feit dat collega’s in de rest van Europa ook demonstreren. Het water aan de lippen? De oplettende nieuwsvolger weet dat 2023 in Nederland de inkomens van boeren en tuinders over vrijwel de volle breedte goed tot zeer goed waren.

Met de hakken in het zand kom je niet vooruit

Tuinbouw staat op afstand

De tuinbouw in het algemeen en de glastuinbouw in het bijzonder, heeft steeds al op afstand gestaan van de niet zelden ietwat dreigende trekkeroptochten van de afgelopen 5 jaar. Wat niet wil zeggen dat elke groente- of fruitteler fluitend voldoet aan alle eisen die de gemeente tot en met de EU op hem of haar afvuurt. Maar de klem van ongewild maar meer en meer moeten produceren alleen maar om het hoofd boven water te houden, daar lijkt de tuinbouw als altijd al het meest marktgerichte smaldeel van de gehele agrarische sector zich al veel langer van bewust. En met veel meer succes hebben de telers en hun afzetcoöperaties zich uit die klem bevrijd.

Niet op lauweren rusten

Niet dat de glastuinders dus op hun lauweren kunnen rusten. Er zal vast wel weer een mager jaar aankomen voor deze of gene teelt en altijd wel weer nieuwe uitdagingen om de stormbal over te hijsen. De energietransitie, de beschikbaarheid van voldoende arbeid, de praktijk van gewasbescherming met nog maar een minimum aan toegelaten middelen… Maar met de hakken in het zand kom je niet vooruit. En vooruit, dat is waar de toekomst ligt.