Ik ga jullie verlaten. Helaas, jullie zullen niks meer vernemen van mijn hersenspinsels.
Ik moet meegeven dat het schrijven van columns mij ook heel goed gedaan heeft. Omdenken werd een kracht van mij, dingen benoemen zonder te benoemen een gave. Ik kon mensen aanspreken zonder ze aan te spreken. En hopelijk hebben ik mannen geïnspireerd om vaker hun vrouw een bos bloemen te geven.
Wat mij vooral aantrok in het schrijven van columns is dat ik heel vaak diepgaande geschiedkundig onderzoek verrichtte om zeker te weten dat wat ik schreef wel klopte. Hele interessante geschiedenissen ben ik tegen gekomen zoals bijvoorbeeld dat mensen die iets met voedselprogramma’s deden regelmatig de Nobelprijs voor de Vrede kregen, maar dat de makers van dit voedsel gezien worden als milieuvervuilers.
Over stadse mensen
Dekoelakisatie was voor mij een totaal onbekend woord, maar dat rond 1930 boeren verjaagd werden in Rusland voelde voor mij wel als en bron van herkenning. Het gevolg daarvan was de Holodomor (’de plaag van de honger’) in Oekraïne met vele doden tot gevolg. 1 en 1 is gewoon 2, ook nu nog. Steeds meer inwoners en steeds meer natuur minus steeds minder grond en boeren, dan krijg je vanzelf een keer honger.
En menig column ging over stadse mensen die mij vertelden hoe ik moest boeren. Daar waar de laatste 100 jaar alle agrarische ondernemers uit de dorpen en steden zijn verjaagd zag je ineens weer ‘hippe stadsen’ het telen ontdekken. En natuurlijk wisten zij het veel beter dan wij agrariërs. Het woord dat daar voor uitgevonden is, heet ‘window farming’. Echt. zoek het maar op.
Ik wil jullie agrarische ondernemers oproepen om je bezig te gaan houden met de politiek
De 7de nitraatrichtlijn, bestuur LTO, fractievoorzitter Waterschap Aa en Maas voor de BBB. Nieuwe functies die ik aannam. Beste mensen, wat hebben wij het de laatste 15 jaar laten liggen. Ik wil jullie agrarische ondernemers oproepen om je bezig te gaan houden met de politiek. Doen jullie dat niet, dan wordt de hele agrarische sector hier in Nederland opgeofferd aan nieuwe natuur. Want ik moet meegeven aan al die natuurclubs die uiteindelijk maar bestaan uit een paar 1.000 mensen. Dat doen zij goed. Overal krijgen ze voet aan de grond. Maar vergeet niet dames en heren: Als het eten te duur is dan wordt er beter naar ons geluisterd dan naar vogelfluisteraars.
Weer een sterke column
Ik ga jullie bedanken voor jullie reacties. Ja zelfs persoonlijke kaartjes die door jullie gestuurd werden met complimenten. Zelfs de vragen aan mijn man of het nog goed zat tussen ons waren voor mij de complimenten dat ik weer een sterke column geschreven had. Ik denk dat ik het schrijven ga missen, maar mijn verantwoordelijkheid naar het waterschap, de plek waar ik voor jullie hele goede dingen kan doen, vragen dermate veel energie dat ik sommige taken moet laten varen.
Mensen het ga jullie goed en ik wens de volgende columnist heel veel succes toe. Mocht je inspiratie willen, dan kan je me altijd bellen.
