De tuinbouw ligt weer onder vuur. Goed, het zijn deze keer de champignons. Maar volgende keer zijn het weer de asperges en de aardbeien of de kassen in het Westland, die de kritische aandacht van de media trekken. En in het zog daarvan weer de politiek.
“Zouden ze in het buitenland weten van de schimmige schimmels uit de Nederlandse schuren?” Er vrolijk op los allitererend, alsof het een nieuwe titel in de lange reeks Suske en Wiske-stripboeken betreft, trekken de redacteuren van het KRO-programma Keuringsdienst van Waarde naar Brussel. Om er Engelse en Duitse Europarlementariërs op het spoor te zetten van hun bevindingen. Die wilden met alle plezier op camera roepen dat wat hun betreft Nederlandse slavernijpaddestoelen voortaan ‘no go’ waren.
Ai. Daar zijn die arme telers van goede wil, die in de twee uitzendingen van de KVW de ruimte kregen om hun sombere verhaal te vertellen (“als de winkeliers niet meer willen betalen voor een netjes geteeld product…” etc), natuurlijk ook niet mee geholpen. Het zal misschien zo’n vaart niet lopen, denk je enerzijds. Maar anderzijds: er hoeft maar net even wat nieuwsschaarste te zijn, en er kan zomaar een grensoverschrijdende mediahype losbarsten.
Lange strijd
