Berlijn viert het (over)leven

Derde dag op de Fruit Logistica en je word filosofisch: iedereen – van de snelle jongens tot aan de schutteraars – viert hier jaarlijks dat men nog lééft.

Het is mooi als je als beurs weet te bereiken wat de Fruit Logistica in Berlijn heeft bereikt: de plek te zijn waar elk jaar alle agf-bedrijven van enige importantie uit heel Europa en de halve wereld heen móéten komen, alleen maar om te laten zien dat ze er nog zijn.

Dat is al heel wat. We zijn er nog. Een nieuw jaar breekt aan en we leven nog. Sterker zelfs: we hebben het hoogste woord. Want het zoemt niet op de beurs, het klatert. Het raast. Het buldert zelfs af en toe, meestal zo net over de helft in de middag.

Daar komen de schutteraars
En ook iets om uit te stralen: we komen eraan. Dat doen Oost-Europese landen. Dat doet China. Het ziet er soms een beetje knullig uit. En soms zelfs ronduit gênant, met tik- en taalfouten, tenenkrommende fotografie en weinig aantrekkelijke bemanning. Maar waar het net wat aanlokkelijker is en je eens een praatje begint, daar blijkt vaak een enorm potentieel te sluimeren.

Want sluimeren dat doet het dan nog wel. We komen eraan, maar we zijn er nog niet. We durven nog niet helemaal goed. We schutteren nog een beetje. Nederland heeft met haar Greenports als nooit tevoren een internationale ambitie. Hier in Berlijn zie ik hoe kansrijk dat is. Maar wel snel, want voor je het weet schutteren ze op eigen kracht  Nederland zo van de markt af.