Vreemd eigenlijk dat we relatief al zo weinig aan ons eten uitgeven en er dan ook nog op willen bezuinigen door altijd voor het goedkoopste te gaan.
Onlangs hoorde ik dat we 8% van ons inkomen uitgeven aan eten. In een opkomende economie als China of India loopt dit op tot 30% (bron RTL Z). Naar mijn idee geven we van alle primaire levensbehoeften (eten, gezondheid en wonen) het minst uit aan eten en het meest aan wonen. Banken en overheid weten ons al op jonge leeftijd te verleiden om met de aankoop van een woning tot het uiterste te gaan. De rest van het uitgavenpatroon wordt hierop aangepast. De achterliggende gedachte bij de overheid zal wel zijn dat huizenbezit leidt tot stabiliteit in de samenleving. Een instrument als de hypotheekrenteaftrek is hiervoor uitgevonden. Blijkbaar is het een teken van welvaart om relatief steeds minder aan eten uit te geven, maar hoe duurzaam is deze toenemende onbalans?
Gezond voedsel stimuleren
We weten ook als samenleving dat de kosten voor gezondheidszorg de komende jaren gigantisch op gaan lopen tot wel 20% van het BNP in 2020. We weten ook dat het nuttigen van gezond voedsel in onze gezondheid een grote rol speelt. Volgens mij wordt het dan ook de hoogste tijd voor de overheid om de bakens te verzetten en in plaats van huizenbezit het eten van gezond voedsel te stimuleren.
Vet-tax
In Amerika gaan stemmen op voor een vet-tax en suiker-tax. Met de opbrengst hiervan kan het beleid om een gezonder leefpatroon te stimuleren gefinancierd worden. Mits goed uitgevoerd kunnen we miljarden besparen op de uitgaven voor gezondheidszorg. Appeltje-eitje zou ik zeggen of laten we er meteen appeltje-tomaatje van maken.
Door Peter Verschuren