Een betere beprijzing van gasverbruik, maar ook een handelssysteem en uitbreiding van de warmterotonde. Ambtenaren rekenen aan een nieuw energiebeleid.
Dat blijkt uit de uitwerking van het rapport ‘Bestemming Parijs: wegwijzer voor klimaatkeuzes 2030, 2050’. Een studiegroep van ambtenaren onderzocht bouwstenen om in Nederland te voldoen aan verscherpt Europees klimaatbeleid. Voor de glastuinbouw rekenden de ambtenaren aan beleid om het gasverbruik scherper te beprijzen. De sector was niet betrokken bij de studie.
De glastuinbouw kent nu beperkte fiscale prijsprikkels op het gasverbruik, stellen de ambtenaren. Zij wijzen onder andere op de generieke vrijstelling in de energiebelasting voor WKK’s en het verlaagd tarief energiebelasting voor warmteketels. Ook het CO2-sectorsysteem zorgt niet voor voldoende prikkels om te verduurzamen. “Een duurzame tuinder krijgt nog steeds een rekening toegestuurd als anderen in de sector blijven uitstoten.”
Combinatie maatregelen
De ambtenaren doen de suggestie om te kijken naar een combinatie van maatregelen voor de beprijzing voor alle bedrijven (ketel en WKK). Zo zou de vrijstelling voor aardgas in WKK’s worden teruggeschroefd. Dat kan door de energiebelastingsvrijstelling te stoppen voor opwekking van warmte en elektriciteit voor eigen gebruik. Eigen warmte wordt dan duurder. De sector heeft die vrijstelling tot 2024. Wel roepen de onderzoekers op te onderzoeken wat dit betekent voor de concurrentiepositie voor Nederlandse bedrijven in Europa. Ook het afbouwen van verlaagde energiebelasting in ketels moet daarin worden meegenomen, vinden de onderzoekers. Als deze maatregel los zou worden uitgevoerd, zonder extra beleid, leidt dat tot een sanering van vooral extensievere bedrijven, stellen de ambtenaren. Dat is ongewenst.
Behalve scherpere beprijzing zou de sector met ruime steun uit de SDE-regeling geholpen moeten worden, door ambtenaren de ‘wortel en de stok-methode’ genoemd. Het opnemen van investeringen voor afvangen en levering van CO2 (uit de industrie) aan glastuinbouw is daarvan een voorbeeld.
Warmterotonde
Eén van de bouwstenen is ook het vergroten van de capaciteit van de warmterotonde in Zuid-Holland, een buizennetwerk dat havenwarmte naar kassen en huizen moet vervoeren. Als tot een duurdere grotere buis wordt besloten, kunnen ook glastuinbouwgebieden beter bediend worden. Dat besluit ligt nu voor.
Verhandelbaar
Een andere beleidsoptie waarmee de ambtenaren rekenden, is een handelssysteem voor emissies in land- en tuinbouw. In dit systeem bepaalt de overheid het totale aantal toegestane emissies van boeikasgassen in de sector. Dit overkoepelende doel wordt vervolgens vertaald in verhandelbare emissierechten, mogelijk ook voor stikstof. Blijft een bedrijf daaronder, dan zijn deze rechten verhandelbaar. In het eindrapport komt dit handelssysteem echter niet voor.
Lees meer over het thema energie via GFactueel.nl/energie/