Aardbeientreurnis

Ik heb er best een paar euro extra voor echte lekkere aardbeien, maar ik schijn het niet te begrijpen.

Afgelopen zaterdag kocht ik op de markt in Leiden bij Kruts twee kleine doosjes Lambada van Beekers Berries voor € 6,00. Volgens mij was ik de enige die zo gek was, want de kratten waren nog helemaal vol. Gedreven door de zoveelste lijnpoging moest ik iets ter compensatie vinden dat minstens net zo lekker is als ijsjes en toetjes, maar minder calorierijk. En dat lukte.

Marges klein
Toen ik op Twitter melding maakte van die lekkere, maar dure aardbeien ontstond een  lange discussie Met Marcel Dings, Gert-Jan en Will Robben over aardbeientreurnis, als je dat zo noemen wilt. Er zijn hele goede aardbeien en er zijn slechte. En helaas is de kostprijs van de goede veel hoger dan van de aardbeien die nergens naar smaken. De marges zijn voor telers te klein om er structureel iets aan te doen. Althans, zo lijkt het.
Maar is dat echt zo, vraag ik me af als leek, schrijver en consument met verwende smaakpapillen? Ik zie medeconsumenten op de markt dubben. Waarom zouden ze die dure aardbeien kopen als er goedkope Spaanse of mindere kwaliteit Hollandse naast staan? Twijfel, want ze kennen het verschil niet.

Honingtomaten
Dan denk ik aan Jos Looije, die met honingtomaten een heel speciaal segment in de markt zet en maar 30 procent van zijn tomaten onder die merknaam verkoopt met een goede marge. Dat doet hij alleen als de smaak goed is en de brixwaarde een bepaald niveau heeft bereikt.
Nee, zo werkt dat niet bij aardbeien, is mij inmiddels verteld. Te veel afhankelijk van het weer, te grillige aanvoer, te kort seizoen, te kwetsbaar, te kort houdbaar, ga zo maar door. Bij aardbei ligt het allemaal een tikkie anders dan bij tomaten, die lekker beschermd onder glas staan.

Signaal
Ik denk dat ik het niet wil begrijpen. Al jarenlang koop ik in de winkel babyleaf en gesneden groenten die zonder bescherming binnen een paar uur slap zou zijn. Die speciale verpakkingen zijn toch ook voor aardbeien mogelijk zodat ze wat minder kwetsbaar worden? En als ik ze dan ook op rasnaam, merknaam of kwaliteitsonderscheid zou kunnen kopen, dan zou ik er zeker een euro of meer voor over hebben. Leg me nu eens uit waarom ik krom denk?
Een paar honderd mensen die er net zo over denken reden dit weekend naar Oirschot om dan zelf maar aardbeien te gaan telen in de hoop dat ze dan iets lekkers binnen handbereik hebben. Een leuke hobby, maar voor een enkeling weggelegd. Toch is dit een belangrijk signaal voor wie het begrijpen wil.