In dé tuinbouwstreek van Nederland, die draait op arbeidsmigranten, is verzet tegen het creëren van meer ‘Polenhotels’. Laurens Visser en Mark Oogjes geven hun kijk hierop weer in de mini-docu ‘Niet Zonder Ons’.
Twee aankomend journalisten uit Gelderland, die een documentaire maken over problematiek tussen de kassen aan hemelsbreed precies de andere kant van Nederland. Daar valt dan toch een Westlandse connectie te vermoeden. En dat klopt. Laurens Visser woont nu in Ede, maar groeide op tussen de kassen in ’s-Gravenzande. En hij werkte als scholier jarenlang in de aubergines. Tussen de Polen. Prima sfeer.
Niet vreemd dus dat de insteek van de documentaire ‘Niet Zonder Ons’, die zaterdag door de Westlandse Omroep Stichting wordt uitgezonden met aansluitend een meepraatsessie via Zoom, ligt in het kweken van begrip. “We wilden er een persoonlijk verhaal van maken. Gewoon een van die arbeidsmigranten laten zien.”
Lees ook: Meepraten na documentaire Polen-huisvesting
Niet haar droombaan
Dat werd de 21-jarige Julia Bany uit een stadje vlakbij Warschau. Ze spreekt goed Engels. Sinds een half jaar werkt ze bij Maarel Orchids in Maasdijk. Wat ze hier verdient in een week, daar kan ze in Polen een maand van leven. Maar het werk in de bloemenkas is nou ook weer niet bepaald het werk waar ze van droomt voor de toekomst, vertelt ze. En vanwege de manier waarop Polen in Nederland worden bejegend, camoufleert ze maar liever dat ze uit Polen komt.
Visser: “De insteek van items die we hebben gezien van De Monitor en Een Vandaag is vooral gericht op misstanden in de huisvesting. Of op de omwonenden die klagen over overlast. Wij wilden de arbeidsmigrant een gezicht geven.”
Julia woont in Vlaardingen, met drie andere Poolse uitzendkrachten in een rijtjeshuis. Niet beschimmeld, niet overbevolkt. En geen problemen met haar buren.
Lees verder onder de video
Zon net op, Polen al aan het werk
Mark Oogjes is vooral de man van de cameratechniek. Hij was nooit eerder bewust in het Westland geweest. “Met mijn drone hebben we heel erg mooie beelden kunnen maken. Dit najaar, met laaghangende bewolking en de zon die net opkomt, de meeste mensen slapen nog, maar het ledlicht in de kassen staat al aan. En de Polen zijn al aan het werk.”
Dat vertelt eigenlijk het hele verhaal. Nederlanders zijn nauwelijks nog te porren voor het werk in de kassen, de dc’s, de bouw en de horeca. Maar de ondernemingen waar de Westlandse economie grotendeels op draait, kunnen niet zonder die 14.000 internationale medewerkers. Tegelijk verzet een deel van de lokale bevolking zich tegen nog eens een paar duizend bedden, bovenop de 4.500 die nu al door arbeidsmigranten in het Westland zelf worden ingenomen.
‘Benieuwd wat inbellers toevoegen’
Kweker Arno van der Maarel en oud-wethouder Karin Zwinkels leggen het op camera met zoveel woorden nog eens uit. Zaterdag laten ook zittend wethouder Albert Abee en voorzitter Jacco Vooijs van de Westlandse afdeling van Glastuinbouw Nederland hun licht erover schijnen. “We zijn benieuwd wat de ‘inbellers’ daar via Zoom aan toe te voegen hebben”, zeggen Visser en Oogjes. “En of het misschien wat extra begrip oplevert.”
Het leverde de studenten journalistiek in elk geval een 9,1 op.