Tuinbouwvolk en hun leiders

Tomatenteler Peter Duijvestijn haalt hard uit naar het pluche. “Die rol van de bestuurders, daar hebben we ons het hoofd over gebroken. Dat sommigen blijven steken in dat oude denken, is dat onwil? Onvermogen? Het is misschien een combinatie”, zegt hij in de Groenten & Fruit die vrijdag 9 augustus verschijnt.

Duijvestijn is medeoprichter van de Stichting Versterking Afzetpositie Producenten van Glasgroenten (STAP). De stichting verzette onlangs haar koers.



STAP wilde een structuurverbetering in de glastuinbouw bewerkstelligen maar verzet nu de koers. “We hebben gemerkt dat er een hoop bestuurders zijn die wel ‘ja’ zeggen tegen ons urgentiedocument en de essentie ervan inzien, maar het in de praktijk toch niet ondersteunen en niet willen of kunnen meeveranderen.” In dat urgentiedocument verwijt STAP afzet- en brancheorganisaties de afgelopen twee jaar onvoldoende daadkracht. Ook banken en overheid doen te weinig aan de verbetering van de marktpositie van glasgroentebedrijven. De teelt van glasgroente dreigt 
uit Nederland te verdwijnen, waarschuwt de stichting.



Bestuurders zijn vaak kop van Jut. Zij immers dragen verantwoordelijkheid. Maar krijgt het volk niet de leider die het verdient? Ofwel, de tuinders kiezen hun voormannen. Als deze niet (meer) voldoen of hun beloften niet nakomen, moeten zij opstappen. Zij mogen anderszins ook niet te ver vooroplopen, want dan worden zij genadeloos teruggefloten. Zo stemden leden twee jaar geleden een samengaan van veilingen ZON en Fruitmasters al weg nog voordat er een compleet fusievoorstel lag.



Het lijkt erop alsof de tuinders, de branche- en de afzetorganisaties elkaar in de houdgreep houden. In feite is er vijftien jaar na oprichting van The Greenery niks veranderd. Ook toen was discussie over marktmacht, net als nu. Per saldo is de positie van de retail alleen maar sterker geworden. De vraag is overigens of de sector daartegen moet vechten.



STAP stelt nu dat elke teler zelf verantwoordelijk is voor verandering. Dat lijkt een goed uitgangspunt. En de keten, zo merkt Peter Duijvestijn terecht op, begint bij de consument, niet bij het zaadje.