Eigen eiland, eigen doel

De afgelopen week volgde ik met een schuin oog het debat over de regeringsverklaring in de Tweede Kamer.

Ondanks een uitgestoken hand van de nieuwe minister-president kreeg hij vooral veel shit over zich heen. Zowel de coalitiepartners als de oppositie speelden veel op de man. Dit ondanks grote woorden over het landsbelang dienen en we moeten vooruit. Wat zijn we hier nu mee opgeschoten? Verloren tijd. Gelukkig ging het landbouwdebat nog wel door. Daar klonk wel verbinding vanuit de nieuwe minister Femke Wiersma en de verschillende partijen, een oplossing kwam er nog niet. Na de zomervakantie gaan ze verder. Dat schiet niet op als het land in brand staat.

Niet elkaar de tent uitvechten als concurrenten

In plaats van een samengeraapt rariteitenkabinet was het oorspronkelijke idee van een zakenkabinet met ter zake deskundige mensen beter op zijn plaats geweest. Wat dat betreft tonen de ondernemers achter Agro Care en Combivliet een mooi voorbeeld. Elkaar niet de tent uitvechten als concurrenten, maar elkaar opzoeken en elkaars krachten gebruiken. De naar verhouding nog jonge ondernemers bundelen hun krachten. Een verstandige keuze die zo’n jaar of twintig geleden al werd voorspeld. We krijgen straks grote foodproviders. Zij zijn optimaal afgestemd op de vraag van de grote retailers. Door de samenwerkingen binnen Harvest House en Greenpack hebben ze al veel eerder ingezien dat krachten bundelen ook op dit gebied verstandig is. De Tweede Kamer zou hier een voorbeeld aan kunnen nemen.

Met een groot tekort aan personeel ook binnen de ambtenarij is Nederland niet gebaat bij allerlei populistisch gedrag van splintergroepen, die allerlei wensen en eisen hebben

Alle verkiezingen hebben we net gehad. Tijd van profileren zou wat naar de achtergrond mogen. De politiek is de politiek en weerbarstig. ‘Je moet het leuk vinden’ zeggen de mensen actief in dit werkveld. Ik zie echter zowel landelijk als lokaal steeds meer versplintering en verdeeldheid. Met een groot tekort aan personeel ook binnen de ambtenarij is Nederland niet gebaat bij allerlei populistisch gedrag van splintergroepen, die allerlei wensen en eisen hebben. Die vragen en moties leiden weer tot allerlei nietszeggende nota’s en verlamming.

Een goede, verstandige samenwerking brengt ons verder. Niet iedereen op zijn eigen eiland zijn eigen doel nastreven. Maar op zoek gaan naar wat ons bindt en samen de schouders eronder zetten. Hopelijk brengt de zomervakantie enige reflectie bij de partijen in de Tweede Kamer en gaan ze straks naar elkaar luisteren en zoeken ze de noodzakelijke verbindingen om te komen tot oplossingen voor Nederland.