Rassenkeuze vanuit de onderbuik

Hoe moet een tuinder weten welk ras het het beste gaat doen in de winkel? En hoe zwaar telt dat mee in zijn besluit om juist dat ras te kiezen?

Ze staan graag en vaak in groepjes bij elkaar op proefvelden en in proefkassen. Te kijken naar de stand van de nieuwe rassen. Doen dat meestal in september als het daar niet altijd meer even lekker weer voor is. Maar het gaat ze niet om het zonnetje op de bol en een genoeglijk samenzijn. De tuinders willen tot achter de komma weten welke prestaties dat nieuwe ras, dat alleen nog maar een nummer heeft, leveren kan. In de winkel ligt dat nieuwe ras meestal nog niet. Presteert het daar ook wel? Als die preien, paprika’s, aardbeien of spruiten er goed uitzien terwijl ze nog via wortels in contact staan met hun voedingsbodem, dan zullen ze er in de winkel ook wel goed uitzien, toch?



Nee, zo simpel denkt de tuinder niet. Die weet donders goed dat een succesvol ras alles moet hebben. Goed te telen en nog beter te eten. En tussendoor ook nog eens een genot voor het oog. En een kanjer voor de kilo’s per vierkante meter.



Is er al een algoritme waarmee rassenveredelaars, tuinders of retailers kunnen berekenen wanneer verliespuntjes op de ene eigenschap van een groenteras de winstpunten op andere eigenschappen beslissend gaan overschaduwen? Of denkt de tuinder er nog stiekem het zijne van? Denkt hij: “ík krijg wel een paar extra kilo’s uit dat ras dat zo goed scoort op smaak”. Of: “ík heb wel een teeltrecept of een oogstprotocol dat de nadelen van een iets mindere houdbaarheid afvlakt”. Hoe eigenwijs vertrouwen ze op hun hoogstpersoonlijk en niet te kopiëren vakmanschap?



En hoeveel laat die inkoper daar uiteindelijk aan gelegen liggen? Maakt die het wat uit dat er bij een delicatessenwinkel in de betere wijken van Londen of Amsterdam een handjevol bloggende lekkerbekken zijn die hoog opgeven van de Kwanza of de Xenia of de Ventoso? Als 99,9 procent van de klanten zonder één enkele bijzondere gedachte een bakje Elsanta, Aranca of een zakje Abacus in hun karretje gooien?



Kortom: de exacte wetenschap die het kiezen van het ras wel niet is…