Actie!

Gino is het gedoe en gekonkel rond zijn leiderschap zat. Hij wil eindelijk eens actie.

Hij besluit de laatste streek van Libo om Modella het MT in te loodsen, te parkeren en over te gaan tot de orde van de dag.

Gino kijkt Opposa aan en zegt: “Opposa, jij zei laatst dat de apen graag uit het verblijf dat als een gevangenis wordt beleefd, weg willen en ergens anders willen gaan wonen.  Hoe urgent is dat?“



Hoewel Opposa zich nog steeds zit op te winden over de actie van Libo, antwoordt ze beheerst: “Kijk, de apen hebben gezien hoe jij moeiteloos dit verblijf in en uit loopt. Daardoor zijn ze gaan nadenken over hoe het hier is en hoe het ergens anders zou kunnen zijn. Hier hebben we te eten, de temperatuur is aangenaam en we worden niet bedreigd door roofdieren. Dat is natuurlijk mooi maar iedereen verlangt naar de vrijheid. De apinnen willen kinderen waar we hier in gevangenschap niet aan beginnen. De mannetjesapen willen laten zien wat ze waard zijn. De muren en de plafonds hier verhinderen dat. Kortom, nagenoeg iedereen ziet uit naar de dag dat we dit hok verlaten om nooit meer terug te keren.”  Opposa is helemaal los: “En als we dan een plantage gaan beginnen, geen bananen maar granaatappels want…”



Gino onderbreekt haar: “Niet alles tegelijk. We beginnen met verhuizen. Je uiteenzetting heeft me overtuigd en ik benoem jou tot verhuiscoördinator. Samen gaan we direct naar buiten en zoeken een goede plaats om te wonen en te werken. Libo heeft dan de dagelijkse leiding hier. Oh ja, Modella wil jij Opposa en mij vergezellen? Dan kun je onze bevindingen optekenen.” Onder tafel krijgt Modella een schop van Libo omdat hij niet wil dat ze meegaat. Tevergeefs. “Ja ik ga graag mee”,  zegt ze met een van pijn vertrokken gezicht.



De moraal van deze aflevering: door de Modella mee te nemen, laat Gino zowel aan Opposa als aan Libo merken dat hij de koning is. Als je wilt laten merken dat je de baas bent, wacht dan een gunstig moment af.