Doorgaan naar artikel

Aardwarmte professioneler, probleem oude putten niet weg

De aardwarmtesector is een relatief jonge sector. De tuinbouw verrichtte pionierswerk met de eerste generatie aardwarmteputten. Daarbij vielen ook brokken en werden putten stilgelegd. Eén zaak valt op.

Zo’n tien jaar na de eerste boringen bleek dat een deel van de eerste generatie aardwarmteputten te maken heeft met corrosie of andere putintegriteitsproblemen. Staatstoezicht op de Mijnen (SodM) maakte de ontwikkeling van dichtbij mee als toezichthouder. Het keurde die eerste installaties ook goed, maar werd gaandeweg steeds kritischer op de risico’s. Het handhaafte op risico’s van het lekken van vloeistoffen naar de ondergrond. Dat kan naast warm water (met inhoudstoffen) ook om chemicaliën gaan wanneer verstoppingen werden aangepakt. Problemen leidden uiteindelijk tot een industriestandaard waarmee putten 30 jaar veilig zijn. Vanaf 2021 voldoen die nieuwe putten aan de standaard.

Wie verantwoordelijk kinderziektes?

Dat de problemen met putten voor dat jaartal niet weg zijn, bewijst een rechtszaak voor de Rechtbank Rotterdam. Want wie draait op voor de problemen van één van die oude putten? Grote problemen met verstopping en corrosie leidde in 2022 tot een stillegging. Een deskundige moet aansprakelijkheid bepalen.

Dat onderzoek moet plaatsvinden op een ontwerp voor de putten en bovengrondse installatie van een ondiepe geothermieput. Deze put is in 2020 aangelegd op een glasgroentebedrijf, maar na diverse problemen met put, buizen en filters stilgelegd. Het teeltbedrijf eist voor de rechtbank dat de put wordt hersteld of nieuw geboord. Het boorbedrijf en ontwerper van het systeem wijst de aansprakelijkheid af en stelt dat risico’s bij het pioniersproject bekend waren.

Beperkte aansprakelijkheid

De rechter stelt nu een deskundige aan. Als deze tot de conclusie komt dat het risico van verstopping door microbiologie en van corrosie niet hadden kunnen worden voorspeld, dan worden vorderingen van het teeltbedrijf afgewezen, stelt de rechter. Deze wijst er verder op dat de aansprakelijkheid van de bouwer beperkt is in de opdracht. De totale koopprijs van de installatie was op papier € 5,2 miljoen, waardoor een volledige schadeloosstelling niet te verwachten is.

De installatie werd gebouwd met DEI+-subsidie (Demonstratie Energie- en Klimaatinnovatie) en is daarmee een demonstratieproject. Ook kreeg de teler SDE-subsidie, omdat de duurzame warmte gasstook verving. In 2020 kwam de installatie in werking en werd 160 kuub water per uur opgepompt van 30 graden Celsius. Na verschillende problemen zoals verstopte filters door bacteriegroei en corrosie in de buizen is de installatie 16 maart 2022 uitgeschakeld.

Pioniersproject of te voorzien?

De aan te wijzen deskundige moet onder meer beoordelen of problemen met corrosie en verstopping door microbiologie te voorzien waren. Bij diepere aardwarmteprojecten kwamen omstreeks diezelfde tijd ook soortgelijke problemen voor, maar daar is het opgepompte water veel warmer. De bouwer van het systeem stelt dat beide partijen de risico’s van het project kenden. Deze zegt zich tot het uiterste te hebben ingespannen en al miljoenen euro’s aan meerkosten te hebben gemaakt.

Lees meer over het thema energie via GFactueel.nl/energie/

Share this

Gerelateerde artikelen

Beheer
WP Admin