Foto: Twan Wiermans
Het College voor toelating van gewasbeschermingsmiddelen en biociden (Ctgb) past de procedure aan. Het doel is om sneller een veilige variant toe te laten. Ook kan een niet-chemische maatregel als veilig alternatief gelden. Fabrikanten en telers pruttelen.
Zij vrezen dat er steeds minder middelen komen. Vanuit hun optiek misschien logisch. Het alternatief is dat een teelt wordt verboden, zoals in de bollen. Verpachters en lokale overheden willen geen lelies meer op hun akkers. Niet eens zozeer harde wetenschappelijke argumenten spelen een rol, maar de maatschappelijke onrust. Omwonenden vrezen voor een connectie met Parkinson. In de discussie om glyfosaat speelt eenzelfde sentiment.
In de sierteelt speelt nadrukkelijk de license to produce. Niet het historisch recht, de feiten of het juridische gelijk tellen. De maatschappij, de burger wíl de overdadige inzet van middelen niet (meer).
Arbeid is ook zo’n ding. Nederlanders halen hun neus op voor het seizoenswerk
Discussies in glastuinbouw
Ook de glastuinbouw kent dergelijke discussies. In de recente energiecrisis ging het over gasverbruik. 9 procent van het aardgas wordt verstookt in kassen. Dat hier via WKK ook stroom wordt geleverd, of dat de tuinbouw € 7,3 miljard bijdraagt aan de Nederlandse economie, was even niet in beeld.
Arbeid is ook zo’n ding. Nederlanders halen hun neus op voor het seizoenswerk. Tegelijkertijd klagen zij over de inzet van arbeidsmigranten. Tja, hier vertroebelen rouwdouwers de inzet van ondernemers die huisvesting, werkomstandigheden en salaris wél goed voor elkaar hebben.
Feiten en meningen door elkaar
Het lijstje is met gemak aan te vullen: stikstof, klimaat, natuur, wonen. Overal botsen belangen. In hoogoplopende debatten lopen feiten en meningen door elkaar. Actie- en belangengroepen zijn niet vies van eenzijdige informatie, soms dicht tegen fake news aan.
Oog hebben voor zorgen
Waar het hier om gaat is niet zozeer om gelijk te hebben, maar om gelijk te krijgen. Het is waar dat Nederland een vooraanstaande rol heeft in de voedselproductie in de regio Berlijn, Parijs, Londen en met uitgangsmateriaal in de wereld. Het is waar dat de glastuinbouw voorop loopt in de energietransitie. Het is waar dat de consument de hand op de knip houdt. De ondernemers moeten ook ogen hebben voor de zorgen van burgers. Uiteindelijk bepaalt de maatschappelijke acceptatie het bestaansrecht van de tuinbouw.
Beheer
WP Admin
Bewerk bericht