Valstar (VVD): ‘Ik ben niet zo’n filmpjespoliticus’

“In het coalitieakkoord van twee jaar geleden zat het hem in de laatste pagina van de bijlagen. De dag voor het uitkwam kregen wij het als VVD-fractie te lezen. En alle alarmbellen gingen bij mij af toen ik in de cijfertjes zag wat er aan belastinginkomsten werd ingeboekt vanwege het afschaffen van het verlaagd tuinbouwtarief en de inputvrijstelling op wkk’s.”

Zoals dat dan gaat in een grote fractie als die van de VVD, je ‘vlagt’ dat. “Maar er worden door anderen ook vlaggetjes gezet. Elke maatregel die je er weer uithaalt is als een kaart die je uit een budgettair kaartenhuis trekt.”

Valstar zorgde voor impactstudie afschaffing gasbelasting

En Valstar begreep dat hij als nieuw Kamerlid niet al te hoog van de toren moest gaan blazen. “Je wilt je niet buiten de fractie plaatsen. Je wilt ze meenemen. Dus was stap 1 dat ik een zogenaamd 2-minutendebat hierover aanvroeg. Daar is toen uitgekomen dat Wageningen Economic Research een impactstudie zou gaan doen.”

Niet in één klap in 2025 de volledige korting op de gasbelasting kwijtraken, was het doel en dat werd bereikt door de uitfasering tot 2030, die in de Voorjaarsnota 2023 terechtkwam. De laatste weken, sinds de energiebelastingplannen die op Prinsjesdag werden bekendgemaakt, is er achter de schermen gewerkt aan het nog verder uitsmeren van die uitfasering.

Het verder uitsmeren van de uitfasring van de korting op de energiebelasting gaat Brussel toch niet zomaar goedvinden?

“Nou …” Het jonge kamerlid trekt een gezicht dat goede moed uitdrukt. Op het moment van het interview was nog niet bekend dat een week later een Kamermeerderheid inderdaad voor langere uitfasering zou stemmen. Aan het kabinet om dit amendement, mét dekking, zowel financieel als CO₂-technisch, uit te leggen. In elk geval een realistischer plaatje, volgens Valstar, dan de motie om de hele wet in te trekken. “Glastuinbouw Nederland had dan weer met LNV in gesprek moeten. En ja, die kwamen er dan waarschijnlijk niet uit en dan pakt het nieuwe kabinet het dossier weer terug of komt het alsnog in de Kamer te liggen.”

In de Kamer is nog wel tijd voor filmpjes, maar niet meer voor het echte politieke werk

Caroline van der Plas pakte met die motie tijdens de algemene beschouwingen wel haar moment, met een mooi filmpje van haar glastuinbouwspeech in de plenaire zaal, dat veel is gedeeld.

“Dat schijnt er tegenwoordig bij te horen, filmpjes van jezelf posten. Ik ben zelf niet zo’n filmpjespoliticus. Het is mooi dat we in Nederland kunnen kiezen uit veel partijen. Maar met veel piepkleine fracties in de Kamer is er nog wel tijd voor filmpjes, maar niet meer voor het echte politieke werk. En als er dan wat fout gaat, dán staan we weer vooraan, de media erbij, en denkt iedereen: wat een zooitje is het daar in Den Haag.”

Liever achter de schermen wat voor elkaar krijgen dan met filmpjes succes vieren voor de race gelopen is. Wat nog meer?

“Mijn missie was en is om meer collega-Kamerleden de kas in te halen. Zodat we niet van die vervelende, slecht geïnformeerde moties krijgen, zoals die van GroenLinks die het areaal gangbare sierteelt onder glas wil beperken. Want, bekeken met een linkse bril ‘moeten we daar het gas aan spenderen?’ Ik kijk daar liever met een marktbril naar: er is vraag naar bloemen en planten en die kun je hier efficiënter invullen dan elders.”

Eigen toekomstvisie glastuinder

Valstar roept de glastuinbouw op om weer eens een update te maken van de eigen toekomstvisie.

“Kijk naar jezelf. Waar wil je staan in 2040? Qua aardwarmte, CO₂ en clusters. Ikzelf gun heel Nederland een mooi kassengebiedje om de hoek. Maar ik weet ook dat clustering verstandig is. Het is zoals onze Johan Remkes al zei in zijn eerste stikstof-rapport: ‘Niet alles kan overal’. Denk na over hoe je je sector en je bedrijf steeds kunt laten voldoen aan de eisen van de tijd. Als meest marktgerichte van de agrarische sectoren heeft de tuinbouw wat dat betreft een naam op te houden.”

Huisvesting arbeidsmigranten

Met ‘niet alles kan overal’ doelt Valstar niet op meer ruimte voor lokaal beleid.

“Een grote en terechte frustratie van telers is dat elke gemeente eigen beleid maakt voor arbeidsmigranten en dan vooral de huisvesting. Ik was bij een kweker in Stede Broec (Noord-Holland) die heel mooie woonunits had op zijn terrein en er graag meer wilde realiseren bij zijn schuur die net op het terrein van de gemeente Enkhuizen stond. Je raadt het al: daar mocht het dan weer niet. Ik zie wel dat gemeenten ermee worstelen, ook door weerstand bij burgers. Het is een moeilijk dossier, zelfs hier in het Westland. Daar zou ik echt graag landelijke regels voor willen zien.”

Lees ook: Vermeer (CDA): ‘Maatregelen in verstandig tempo nemen’